Şair.
29 Mayıs 1942, Turgutlu / Manisa doğumlu. Irlamaz İlkokulu (1954), Turgutlu
Ortaokulu (1957), Balıkesir Necatibey İlköğretmen Okulu (1960), İstanbul Çapa
Eğitim Enstitüsü (1962) mezunu. Türkçe öğretmeni ve idareci olarak Ağrı,
Manisa, Kula Turgutlu klasik ve meslek liselerinde iki yıl edebiyat
öğretmenliği yaptıktan sonra Manisa’da Milli Eğitim müdür yardımcılığı
görevinde bulundu. Bir süre de dersanelerde Türkçe öğretmenliği yaptıktan sonra
çiftlikle uğraştı. Gülser Akça ile evli; Esin, Alper, Savaş adlarında üç çocuk
babasıdır.
Faruk
Akça’nın şiirleri Varlık dergisi ve
yıllıkları ile, 1972-73 arası Çağrı
dergisi ve Atilla İlhan yönetimindeki Demokrat
İzmir gazetesinin edebiyat ekinde yayımlandı. Sonradan bu şiirleri iki
kitapta topladı. 1962’de İstanbul Teknik Okulunun şiir yarışmasında “Mutsuz Toprak” şiiriyle ikinci oldu.
1969’da Öğretmenler Federasyonunun açtığı ve Behçet Necatigil ile Ülkü Tamer’in
jüri üyeliği yaptığı yarışmada “Davul”
adlı şiiriyle ikincilik armağanını aldı. Şiir
kitapları yanı sıra üniversiteye hazırlık kitapları vardır.
ESERLERİ
(Şiir):
Kaçak Buluşma (1962), Yürüyen
Çağ (1967).
HAKKINDA: Faruk Akça / Yürüyen Çağ, (1967), TDOE – TDF Ansiklopedisi
1 (2002).
Domur domur yüzü ter içindeyse,
Bir gül büyüyor demektir;
Orda, uzak bir yerde…
Acımız artık dile gelmişse.
Bir gün doğuyor demektir;
Orda, kendi içimizde…
Toprak gelin gitmişse Mehmet’ine.
Bir kıpırtı başlıyor demektir;
Eski, ölü bedende…
Kalmayacaksa ölümüz yerde,
Gidenler geri geliyor demektir;
Sevgi, güven elele…
Karnı toksa kişinin yüzü güleçse,
Sallantı bitti demektir;
Güzel günlerde Türkiye!..
(Manisa,1968)