Araştırmacı-yazar (D. 1901, İskilip / Çorum – Ö. ?). Tam adı Mahmut Ziya Çağıl
Dalat. 1921’de Mekteb-i Mülkiyeyi bitirdi. 1921’de İstanbul Yüksek Ticaret
Mektebi asistanlığına girdi. 1926’da doktora yapmak için Almanya’ya gitti.
Halle-Wittenberg Üniversitesinin Felsefe Fakültesinde doktora sınıflarına devam
etti ve 1928’de “Kur’an Psikolojisi: Die Seeles des Korans” adlı doktora
tezini kabul ettirdi. 1928’de doktorasını tamamlayarak Türkiye’ye döndü. İki
yıl Ankara Atatürk Lisesinde felsefe öğretmenliği yaptıktan sonra, 1930 yılında
Gazi Eğitim Enstitüsü Psikoloji öğretmenliğine atandı. Bu öğretim kurumunda
deneysel psikoloji, çocuk ve gençlik psikolojisi derslerini okuttu. Temmuz
1966’da emekli oldu. Emekliliğinden sonra Ankara’ya yerleşti. Cumhuriyet dönemi
ilk eğitim araştırmacılarından olduğu belirtildi.
ESERLERİ:
İKTİSAT: Türk İktisadiyatına Ait Düşünceler
(1930).
PSİKOLOJİ: Çocuklar ve Gençler Ne
Okuyorlar? (1938), Çocuk ve Gençlik Psikolojisi (1939), Ne İçin
Sınıf ve İkmal Kalıyorlar / Psikolojiden Gelen Bir Tahsil Teorisi (1941), Sınıfta
Kalanlar Uğrunda (1948), Çocuk ve Genç Ruhu Üzerine (1955), Çocuk
ve Genç Ruhu / 1-21 Yaş Psikolojisi (1959), Öğrenci Dertleri (1964).
ÇEVİRİ: Milletler Rûhiyatı Esasları /
İptidaî İnsan (W. Wundt’dan, 1934).
HAKKINDA: Mücellidoğlu Ali Çankaya / Yeni
Mülkiye Tarihi ve Mülkiyeliler (c. IV, 1968).