Mutasavvıf-şair
(D. 1880, Narman / Erzurum - Ö. 1943, Erzurum). Asıl adı Abdülgani’dir.
Şiirlerinde Zikrî mahlasını kullandı. Çocukluğundan itibaren çevresinin ve
devrinin ünlü mutasavvıflarından Sanemer’li Hacı Ahmet Baba Tekkesinde öğrenim
gördü. Şeyhinin vefatından sonra, onun halifesi (vekil) olarak hemşerilerine
hizmet verdi.
Mutasavvıf bir şair olmakla birlikte tefsir
(Kur’an yorumu), hadis (Hz. Muhammed’in söz ve davranışları) ve fıkıh (İslâm
hukuku) gibi dinî ilimlerde de derin bilgisi olan bir âlimdi. Şiirlerinde
tasavvufî temaları ve zaman zaman toplumun dertlerini işledi. Kendisi de bir
şair olan Efe Efendi, onun için, “Boncuksuz inci dizdiren” şeklinde övgüde
bulunmuştu.
ESERLERİ:
Yâsinü’l-Kübrâ,
Sâlik-i Rufâiye’ye Nasihatler.
KAYNAK: M. Sıtkı Arvas / İlim ve İrfan Erlerimizden
Abdulgani (Zikri) Efendi (Mina dergisi, sayı: 2, Ocak 1990) - Erzurum’un Manevî
Mimarları (1996), Hasan Ali Kasır / Erzurum Şairleri (1999), M. Zeki Kurnuç / Erzurum
ve Türk Mûsikisi (2005), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
