Halk
ozanı. 27 Ağustos 1931, Tortum / Erzurum doğumludur. Asıl adı Mustafa
Temel’dir. Dokuz yaşında türküler söyleyerek başlayan şiir merakı, yirmi
yaşında da kendisinin çalıp söylemeye başlamasıyla sürdü. Yöresindeki âşıklar
dışında, gelip giden öteki gezginci aşıklardan da etkilendi ve geleneğe ilişkin
bilgisini pekiştirdi. Küçük yaşta bir gözünü, 1955 yılında geçindiği bir
ameliyatta da ikinci gözünü yitirdi. Babası,
“Kerem gibi çöllere düşersin” diyerek
ozan olmasına rızası göstermiyordu. Ancak o, babasının muhalefetine karşın,
halk ozanlığını tercih etti yine de. İlk şiirleri Köz dergisinde, daha sonra yine Köz,
Gülpınar, Türk Dili ve Kültür Bakanlığının çıkardığı dergilerde yayımlandı.
Bir şiiri 2007-08 öğretim yılında 8. sınıf Türkçe
Kitabı’nda yer aldı. Kendi
türkülerinin dışında usta malı ve öteki âşıkların türkülerini de söyledi.
Tortum’da ikamet eden ozan, Fatma Temel ile evli; Nihar, Ayşe, Şakire, Haluk,
Yaşar adlarında beş çocuk babasıdır.
Âşık
Ruhanî, pek çok televizyon kanalı tarafından konuk edildi ve hakkında
izlenceler hazırlandı. Konya Âşıklar Bayramı ile ülkenin pek çok yerinde
yapılan bu tür etkinliklerde şiir, atışma ve türkü dallarında birincilikler
aldı. Erzurum Atatürk Üniversitesi, Balıkesir Üniversitesi, Konya Selçuk
Üniversitesi, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi öğrencileri tarafından
hakkında pek çok lisans, yüksek lisans ve doktora tezi hazırlandı. Şiirleri
Atatürk Üniversitesi ve Kazım Karabekir Belediyesi tarafından Âşık Ruhani (1997) ve Bir Ses
Var adlı kitaplarda toplandı
HAKKINDA:
Âşık Ruhani (1997), Bir Ses Var.
SEVGİDİR
Sevgi
ile yaratıldı bu dünya
İçinde
dopdolu duran sevgidir
Sevgiden
muhabbet hâsıl oldu ya
Hakka
hakikate eren sevgidir
Sevgi
kâinatta nadide renktir
Sevgi
nur damlası benek benektir
Sevgi
yeryüzünde eşsiz çiçektir
Toplayıp
devşiren deren sevgidir
Sevgidir
aşığa çile çektiren
Sevgidir
baharda fidan diktiren
Sevgidir
dağları orman ektiren
Cesaret
yayını geren sevgidir
Sevgidir
yol yapan pınar akıtan
Sevgidir
âlime ilim okutan
Sevgidir
güzele halı dokutan
Rengârenk
ipliği ören sevgidir
Sevgidir
sırmaya inci dizdiren
Sevgidir
gönüle sevda çözdüren
Sevgidir
şaire şiir yazdıran
Kaleme
mürekkep veren sevgidir
Sevgidir
insanın kalbinde yatan
Sevgidir
düşkünün elinden tutan
Sevgidir
al bayrak sevgidir vatan
Hedefe
menzile eren sevgidir
Sevgi
var yağmurun her yağışında
Sevgi
var güneşin her doğuşunda
Sevgi
yıldızların meneviş’ ünde
Göklere
endaze kuran sevgidir
Sevgi
var denizin dalgalarında
Sevgi
bulutların ırgalarında
Sevgi
gökkuşağı halkalarında
Gönülden
gönül’ e giren sevgidir
Sevgidir
parasız deveyi güden
Sevgidir
Celali Mevla’na eden
Sevgidir
Yunus ta Tabduk’a giden
Bektaşi
Veliyi Pir an sevgidir
Sevgi
dinler Ruhani’nin sözünü
Sevgidir
özleten dostun yüzünü
Sevgidir
düşünen sargı bezini
Yaraya
ilacı saran sevgidir