Siyasetçi, milletvekili (D. 1874 (H. 1290), Konya – Ö. 1 Ocak 1925,
İstanbul). Mevlânâ Celâleddin Rûmi'nin doğru koldan 21. torunu ve Abdülvahid
Çelebi Efendi’nin oğludur. Ailesi “Ertüzün” soyadını almıştır. 13 yaşında iken
Konya Postnişinliğine aday bir görev olan Manisa Postnişini oldu. 1909'da
babasının ölümü üzerine Konya Çelebiliği makamına getirildi. Sultan II.
Abdülhamid'in tahttan indirilmesinden sonra Sultan V. Mehmet Reşad'ın tahta
çıkması üzerine İstanbul'a gelip eski geleneğe dayanarak Padişaha kılıç kuşattı.
Ancak 31 Mart olayını müteakip II. Abdülhamid'e çekmiş olduğu, bu harekette
Padişahı kınayan telgrafı, Hanedana hakaret kabul edilerek Çelebilik görevinden
alındı. 1918'de yeniden Çelebiliğe tayin edildi.
TBMM'nin I. Dönemine Konya'dan milletvekili seçilerek 23 Nisan
1920'de Meclisin açılışında hazır bulundu. Ertesi gün yapılan Başkanlık Divanı seçimine Birinci Başkanvekili oldu. Bu görevini İkinci
Toplantı yılının başlangıcı olan 1 Mart 1921 tarihine kadar sürdürdü. Bu
arada Konya Ayaklanması ile ilgili görülerek Divan-ı Harb tarafından
mahkûmiyetine dair verilen karar, 6 Aralık 1920 tarihli, 79 sayılı Meclis
kararıyla hükümsüz sayıldı. Üçüncü Toplantı yılında İrşad Komisyonunun
başkanlığını yaptı. 12 Ekim 1922'de izin alarak Meclisten ayrıldı. Dönem
içinde, bir’i gizli oturumda olmak üzere kürsüde sekiz konuşma yaptı. İki soru,
bir gensoru önergesi verdi. Ayrıca iki kanun teklifinde bulundu.
Milletvekilliği bu dönemde sona erince Konya'daki
Dergâhına döndü. 1 Ocak 1925 tarihinde İstanbul'da öldü. Yenikapı
Mevlevihânesinde toprağa verildi. Evli olup dört çocuk babasıydı.
KAYNAK: Kemal Öztürk / İlk Meclis – Belgesel (1999).