Halk
ozanı ve besteci (D. 17 Kasım 1940, Berçenek / Afşin / K. Maraş – Ö. 17 Mayıs
2002, Köln / Almanya). Asıl adı Şerif Cırık’tır. İlkokuldan önce Elbistan medreselerinde
Kur’an öğrendi. İlkokulu Berçenek’te bitirdikten sonra (1956), Mersin 3.
Astsubay Hazırlama Okulu (1959) ve Ankara Ordu Donatım Teknik Okulu’ndan mezun
(1960) oldu, Kuleli Askeri Lisesi’ni devamsızlığı nedeniyle ordudan atıldı.
Saz çalmayı ve deyiş
söylemeyi küçük yaşlarda amcası Âşık Fezâli (Behlül Baba)’den öğrenerek müzik
hayatına başladı. Tasavvuf dersleri aldığı Cırık Baba, mahcupluğu nedeniyle
kendisine “Mahzuni” mahlasını verdi. 1967 yılında İşte Gidiyorum Çeşm-i Siyahım türküsüyle ilk plağını çıkardı. Yurtiçi
ve yurtdışında verdiği konserler ile çıkardığı plaklar, yasaklandı ve 1969
yılından itibaren birkaç defa hapse mahkûm edildi, iki defa idamla yargılandı.
Duygu ve düşüncelerini sazının yanı sıra Milliyet, Meydan, Anadolu’nun Sesi
gazeteleri ile Pir Sultan, Hacı Bektaş, Kızıldeli, Ozanca gibi
dergilerde yayımlanan yazıları ile dile getirdi. Kitaplarının dışında dört yüze
yakın plak, on uzunçalar (LP) ile yetmişten fazla kasedi, dokuz kitabı vardır.
Pir Sultan Abdal Dernekleri Genel Merkezi Disiplin Kurulu başkanlığı, Hacı
Bektaş Veli Anadolu Kültür Vakfı yönetim kurulu üyeliği, Ozan-Der Onur Kurulu
başkanlığını yürüttü. Emrah adında bir oğlu, Züleyha, Derya, Şeyda ve Yetiş
adlarında dört kızı vardır. Mahzuni Şerif, özellikle Bektaşi kültürünün dünyaya
tanıtılmasında önemli bir isim oldu.
“Âşık Mahzuni, Yunus
Emre, Şah Hatayi, Pir Sultan, Kul Himmet, Köroğlu, Karacaoğlan, Dadaloğlu, Âşık
Veysel silsilesindeki halk ozanı birikimimizi Nazım Hikmet, Ahmed Arif, Enver
Gökçe, Hasan Hüseyin, Cahit Külebi gibi çağdaş şiirimizin ustalarıyla
bütünleştirmiş birisidir. Bu bakımdan da onun özümsenmesi, bütün bir Anadolu
kültürünün anlaşılması gibidir.” (Metin Turan)
ESERLERİ (Şiir):
Dom Dom Kurşunu (söyleşi ve derleme:
Battal Pehlivan, 1985), Gümüş Yelek, Seçme Şiirler (söyleşi ve derleme:
İslâm Çankaya, 1994), Berçenekli Mahzuni, Dolunaya Tül Düştü (1995), Mahzuni
(2000).
KAYNAKÇA: Yurt
Ansiklopedisi (c. VIII, 1982-1983), Süleyman Yağız / Yürü Bre Hızır Paşa
(1983), Büyük Larousse (c. 13, s. 7680, 1986),
A. İhsan Aktaş / Anadoluyu Kucaklayan Ozan (1990), Süleyman Zaman /
Mahzuni Şerif – Yaşamı – Dünya Görüşü – Şiirleri (1997), Attila Aşut / 2002
Yılında Kaybettiğimiz Gazeteci Yazar ve Yayıncılar (Çağdaş gazetesi, sayı: 54,
Haziran 2002), Ozan Naçâri Baba / Şairler ve Ozanlar Antolojisi (2002), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2006, 2007) – Ünlü Sanatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 5, 2013) -
Encyclopedia of Turkey’s Famous People (2013).
