Halk ozanı
(D. 1934, Kâhyalı köyü / Sivas – 4 Mart 2018, Sivas). Asıl adı Abdülkadir
Namlı’dır. Bazı şiirlerinde İsmet, İsmetî ve Âşık İsmet mahlaslarını kullandı.
Çocukluğu yoksulluk içinde geçti. İlkokulu dışardan bitirdi (1961). DDY ve
Sivas Çimento Fabrikasında çalışarak 1979 yılında emekli oldu. 4 Mart 2018,
Sivas’ta vefat etmiştir.
On beş
yaşlarında deyiş söylemeye başladı. Şiirlerinde aşk, hasret, yoksulluk, insan
sevgisi, hak ve adalet gibi çeşitli temaları işledi.
ESERLERİ
(Şiir):
Hak Var
Dedik (1970), Gönül Pazarı (1994), Âşık İsmetî (yay.haz. Doğan Kaya, 1984), Âşık
İsmetî ile Kapı Güzeli (yay. haz. Kadir Pürlü, 1989), Tepedeki Işık (yay.
haz. Ayşe Benekkaya, 2002)
KAYNAKÇA:
Alim Yıldız / Sivaslı Şairler Antolojisi (2003), İhsan Işık / Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, 2007), Nail
Tan (Türk Dili, S. 796, s. 107-109 ).
