Edebiyat tarihçisi (D.
1910, Çanakkale – Ö. 21 Mayıs 1960, İzmir). Hüseyin Efendi ve Fatma Hanım’ın
oğlu. İlk ve ortaöğrenimini Çanakkale’de tamamladı (1925). İstanbul Erkek
Muallim Mektebi (1930) mezunu. Bir süre ilkokul öğretmenliği yaptı.
Ortaöğrenim tarih ve coğrafya öğretmen yardımcılığı sınavını kazanarak lise
öğretmenliği diploması aldıktan sonra Gelibolu Merkez Cumhuriyet Okulunda
göreve başladı, Bilecik Ortaokuluna (1932-38), İzmir Karataş Ortaokuluna
(1938) atandı. Bazı İzmir okullarında yöneticilik yaptı. 1960 yılında emekliye
ayrıldı.
İlk yazısı İzmir’de Fikirler
dergisinde (1939) yayımlandı. Aynı dergide 1944 yılına kadar edebî
incelemelerini ve tarih makalelerini yayımlamaya devam etti. Bunlar arasında Edebiyatımızda
Kadın Şair ve Muharrirler başlıklı incelemesi ile Edebiyatımızda İzmir kitabını
oluşturan derlemeleriyle dikkati çekti. Yirmi yıl Yeni Asır gazetesinde
(1943-63) çalıştı. Burada, Tarihten Fıkralar, Daldan Dala gibi
adlar taşıyan köşesinde edebî, tarihî ve sosyal mahiyette makale ve sohbetler
kaleme aldı, çeviri hikâyeler yayımladı. Yazıları ayrıca Halkın Sesi ve Demokrat
İzmir gazetelerinde yer aldı. Eğitimden çok edebiyat tarihinin çeşitli
problemlerine yöneldi.
ESERLERİ:
Güzel Bir İzdivaç (1932), Güzel Sultan (1932),
Hakikî Sevda Mektupları (1936), Geçmiş Günlerin Hikâyesi (1936),
Gönül İklimlerinde (şiir, 1936), Celâl Sahir Erozan: Hayatı ve
Eserleri (Hüsamettin Şemsi Ege ile, 1936), Mehmet Emin Yurdakul: Hayatı
ve Eserleri (1937), Hikmet Çiçeklerinden Bir Demet (1937), Güzel
Mektup Numuneleri (1937), Dünküler ve Bugünküler (1938), Öz
Türkiye Coğrafyası Yardımcı El Kitabı (Alâaddin Candemir ile, 1939), Edebiyatımızda
Hece Vezni ve Nevileri (1939), Kaynak Tenkid ve Bizdeki Münekkitler (1939),
Edebiyatımızda Kadın Şair ve Muharrirler (1940), Edebiyatımızda
Ankara (1940), Edebiyatımızda İzmir (1940), Edebiyatımızda Vatan
ve Millet (Alâaddin Candemir ile, 1941).
HAKKINDA: Ömer Faruk Huyugüzel / İzmirli Fikir
ve Sanat Adamları 1850-1950 (2000), TDOE – TDE Ansiklopedisi 4 (2004)
