Şair (D. 28 Nisan 1868, Mekke - Ö. 30 Mart
1901, İstanbul). Döneminde “Şair-i mâderzâd” (anadan doğma şair) diye
ünlenmişti. Şair İsmail Safa‘nın kardeşi, Gündüz dergisi sahibi,
çevirmen Ali Kâmi Akyüz‘ün ağabeyi, Peyami Safa‘nın amcasıdır. Babasının ölümü
üzerine ailesiyle birlikte İstanbul‘a yerleşerek öğrenimini Darüşşafaka‘da
tamamladı (1886). Bir süre Rüsumat dairesinde memurluk yaptıktan sonra aklî
dengesini yitirerek tedavi gördü. Üsküdar‘daki Toptaşı Bimarhanesinde öldü.
Karacaahmet Mezarlığında gömülüdür.
Ruhsal sağlığını yitirdiği bir gün çok sayıda
yazı ve şiirini yaktı. Ancak dergilerdeki şiirleri kardeşi Ali Kâmi Akyüz
tarafından bir araya getirilerek yayımlanabildi.
ESERLERİ:
ŞİİR: Eş‘ar-ı Vefa (1911).
ÇEVİRİ: Vehametli Sevdalar (E. Gonzalez‘den, İsmail Safa ile).
HAKKINDA: İbnülemin M. K. İnal / Son Asır Türk
Şairleri (I-IV, 1930-1942), S. Nüzhet Ergun / Şairler (I. cilt, 1936), İ.
Alaeddin Gövsa / Türk Meşhurları Ansiklopedisi (1946), R. Ekrem Koçu / İstanbul
Ansiklopedisi (c.1, 1958), Atilla Özkırımlı / Türk Edebiyatı Ansiklopedisi
(c.IV, 1982), TBE Ansiklopedisi (c. 1, 2001).
