Şair. 1940, Sinop doğumlu. Şair Nevzat Çelik’in annesidir. 1965’te İstanbul’a taşındı. Bir süre bir fabrikada, işçi olarak sonra da Dedeman Otelinde çalışarak 1993’te emekli oldu.
Oğlu Nevzat Çelik’in
kendisine yazdığı şiirleri topladığı Şafak Türküsü'ne karşılık, kendisi de
oğlun yazdığı şiirleri Oğula Hasret Türküsü (2000) adlı kitabında
topladı.
KAYNAK: Mehmet Aydın / Edebiyatımızda
Kadın Şair ve Yazarlar Sözlüğü (2001), İhsan Işık / Türkiye Yazarlar
Ansiklopedisi (2004) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür
Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007).
genceciktin incesiydin
insanın
seni mahpus damına
attılar oğul
aç bıraktılar üşüdün
kırıldın
karnımın içinde
yataydın oğul
(...)
bilmem beni ürküten
neyin korkusu
bu ayrılık bir gün
biter mi oğul
kanlıdır gözlerimin
yoktur uykusu
ellerim gözlerimde
beklerim oğul
yüreğimdeki gücü
senden aldım
ördüğüm kazakta resmin
oğlum
beklerim yolunu ağardı
saçlarım
bütün telleri
hasrettir oğul
(...)
beş yıldır sabahım
oğulsuz doğuyor
her gün bir komşumun
çiçeği kuruyor
dünyamı bazen boşluk
sarıyor
beni ümitsiz bırakma
oğul"
Fahriye Çelik
1985-Gültepe
("Oğula Hasret
Türküsü" kitabından)