Şair ve yazar, akademisyen, mimarlık tarihçisi. 1964
yılında Diyarbakır'da doğdu. İlköğretim ve lise öğrenimini Diyarbakır’da
tamamladıktan sonra Dicle Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi
Mimarlık Bölümü'nü bitirdi. Yüksek Lisans çalışmasını tamamladığı Fırat
Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Yapı Tasarımı Bölümü'nde 1989-1994 tarihleri
arası Öğretim Görevlisi olarak görev yaptı.1994 yılında Dicle Üniversitesi
Mimarlık Fakültesi'ne geçti. Halen Dicle Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık
Fakültesi Mimarlık Bölümü'nde Öğretim Görevlisi olarak görev yapmayı
sürdürmektedir.
Uluslararası ve ulusal dergilerde yayınlanan çok
sayıda makale ve bildiri çalışmaları olan Aysel Alyamaç Yılmaz'ın, Diyarbakırlı
bir akademisyen olarak, Diyarbakır'ın mimari-sosyal ve kültürel zenginliğini
anlatan birçok araştırması bulunmaktadır.
Tarih-Kültür-İnanç
Şehri Diyarbakır
ve Her Yönüyle Diyarbakır İlçeleri Adlı
iki ayrı kitabın editörlüğünü yapan Yılmaz'ın, aynı zamanda şiir ve deneme
yazıları bulunmaktadır. Bunları kitaplaştırmak istemektedir. Yılmaz, bu mesleki
görevlerinin yanı sıra 2011- 2016 yılları arasında Dicle Üniversitesi Kadın
Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdür Yardımcılığı (DÜKSAM) görevini
yürütmekte olup,kadın konuları ile ilgili çalıştaylar hazırlayıp,konferanslar
vermiştir. evli ve iki çocuk annesidir.
“Diyarbakır Mimarlık ve Kent Sempozyumu”
Danışma Kurulu (2011), Diyarbakır Mimarlar Odası Şube Bülteni Yayın Komisyonu i
(2010-2011), Mimarlar Odası üyesidir.
Makaleleri 2006 yılından itibaren; Journal of Cleaner Production, e-Journal of New World Sciences Academy, e-sosder (Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi), Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi gibi dergilerde yayımladı. Çok sayıda sempozyuma katılarak bildiriler sunmuş olan Aysel Alyamaç Yılmaz'ın, birçoğu sempozyum kitaplarında Diyarbakır mimarisiyle ilgili bildiri ve makalelerinden bazıları şunlardır:
"Diyarbakır Köşkleri” (1. Uluslararası Nebiler, Sahabiler, Azizler ve Krallar Kenti Diyarbakır Sempozyumu, Diyarbakır, 25-26 Mayıs, 2009), “Diyarbakır Küçeleri (Sokakları) (1. Uluslararası Nebiler, Sahabiler, Azizler ve Krallar Kenti Diyarbakır Sempozyumu, Diyarbakır, 25-26 Mayıs, 2009), “Diyarbakır Sur İçi Sokak Dokusuna Kimlik Kazandıran Yapı Cephelerinde Taş İşçiliği” (El Sanatları Sempozyumu, Diyarbakır, 31 Mayıs-01 Haziran 2007), “Geleneksel Diyarbakır Evlerinde Eşyanın Kimliği” (El Sanatları Sempozyumu, Diyarbakır, 31 Mayıs-01 Haziran 2007), “Bazalt Taşlı Kentte Bir Mekan (C.S.Tarancı Evi)”, (Tarım Doğa ve Çevre Sempozyumu, Dicle Üniversitesi, Cilt: 2, Diyarbakır, 1-3 Haziran 2010), “Geleneksel Diyarbakır Evlerinde Avlu ve Su Öğesi” (Tarım Doğa ve Çevre Sempozyumu, Cilt: 3, s.186-196, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır, 1-3 Haziran 2010).v.s
KAYNAKÇA:
İhsan Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) - Geçmişten
Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları Yazarlar ve Sanatçılar (2014) - Resimli
ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12,
2017).
GİDEMEM
AYSEL ALYAMAÇ YILMAZ
Gidemem bu şehirden
Geçmişim var benimle kalan
Taş odalarım, sırlı surlarım
Örtmelerinde düşlerim var
Bu şehirde.
Çocukluğumun pembe düşleri
Gençliğimin izleri var buralarda.
Gidemem bu şehirden
Sokaklarında adım adım izlerim
Çeşmesinden usul usul akan suyumun
Sesi var kulaklarımda.
İnancım, sığındığım evliyalarım var
Her bir köşesinde bu şehrin.
Gidemem bu şehirden
Anamın cennet kokusu
Babamın derin sessizliğinin
İzleri var.
Kardeşlerimin gölgeleri her bir sokağında
Uzaktan gelen mis gibi ekmeğin kokusu
Hayal meyal hatırlanan dostlarım var
Bu şehirde.
Gidemem bu şehirden
Evselden Dicleye uzanan silueti var
Yüreğimi yakan.
Aşkları dilden dile anlatılan
Suzan-suzi'leri var
Nağmeleri, türküleri var
Geçmişi anlatan, yürek yakan.
Gidemem bu şehirden
Yok, sayamam hatıralarımı
Hatırladıkça sokağımı, evimi
Anamı, babamı
Eş, dost ne varsa köşelerinde
Yalnız bırakıp ta gidemem.
Gidemem bu şehirden
Anılarım hep buradayken benimle
Korkarım gidersem kaybolur diye
Özlerim burada yitirdiklerimi
Unutamam asla içindekilerini.
Gidemem bu şehirden
Korkarım seni unutmaktan
Bir selam, bir dua bekleyenleri
Bırakıp ta gidemem
Şayet gitsem de bir gün
Biliyorum ki yeniden döner
Bedenim, ruhum.
Anamın rahmet dolu kucağı
Babamın şefkat yumağı
Sarıp, sarmalar beni vuslatta
Özlemle, hasretle bu şehirde.
Ama yine de gidemem bu şehirden
19/02/2015