Aysel Alyamaç Yılmaz

Mimarlık Tarihçisi, Akademisyen, Yazar, Şair

Doğum
Eğitim
Dicle Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü
Diğer İsimler
Aysel Alyamaç Yılmaz

Şair ve yazar, akademisyen, mimarlık tarihçisi. 1964 yılında Diyarbakır'da doğdu. İlköğretim ve lise öğrenimini Diyarbakır’da tamamladıktan sonra Dicle Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü'nü bitirdi. Yüksek Lisans çalışmasını tamamladığı Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Yapı Tasarımı Bölümü'nde 1989-1994 tarihleri arası Öğretim Görevlisi olarak görev yaptı.1994 yılında Dicle Üniversitesi Mimarlık Fakültesi'ne geçti. Halen Dicle Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü'nde Öğretim Görevlisi olarak görev yapmayı sürdürmektedir.

Uluslararası ve ulusal dergilerde yayınlanan çok sayıda makale ve bildiri çalışmaları olan Aysel Alyamaç Yılmaz'ın, Diyarbakırlı bir akademisyen olarak, Diyarbakır'ın mimari-sosyal ve kültürel zenginliğini anlatan birçok araştırması bulunmaktadır.

Tarih-Kültür-İnanç Şehri Diyarbakır ve Her Yönüyle Diyarbakır İlçeleri Adlı iki ayrı kitabın editörlüğünü yapan Yılmaz'ın, aynı zamanda şiir ve deneme yazıları bulunmaktadır. Bunları kitaplaştırmak istemektedir. Yılmaz, bu mesleki görevlerinin yanı sıra 2011- 2016 yılları arasında Dicle Üniversitesi Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdür Yardımcılığı (DÜKSAM) görevini yürütmekte olup,kadın konuları ile ilgili çalıştaylar hazırlayıp,konferanslar vermiştir. evli ve iki çocuk annesidir.

“Diyarbakır Mimarlık ve Kent Sempozyumu” Danışma Kurulu (2011), Diyarbakır Mimarlar Odası Şube Bülteni Yayın Komisyonu i (2010-2011), Mimarlar Odası üyesidir.

 Makaleleri 2006 yılından itibaren; Journal of Cleaner Production, e-Journal of New World Sciences Academy, e-sosder (Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi), Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi gibi dergilerde yayımladı. Çok sayıda sempozyuma katılarak bildiriler sunmuş olan Aysel Alyamaç Yılmaz'ın, birçoğu sempozyum kitaplarında Diyarbakır mimarisiyle ilgili bildiri ve makalelerinden  bazıları şunlardır:

"Diyarbakır Köşkleri” (1. Uluslararası Nebiler, Sahabiler, Azizler ve Krallar Kenti Diyarbakır Sempozyumu, Diyarbakır, 25-26 Mayıs, 2009),  “Diyarbakır Küçeleri (Sokakları) (1. Uluslararası Nebiler, Sahabiler, Azizler ve Krallar Kenti Diyarbakır Sempozyumu, Diyarbakır, 25-26 Mayıs, 2009), “Diyarbakır Sur İçi Sokak Dokusuna Kimlik Kazandıran Yapı Cephelerinde Taş İşçiliği” (El Sanatları Sempozyumu, Diyarbakır, 31 Mayıs-01 Haziran 2007), “Geleneksel Diyarbakır Evlerinde Eşyanın Kimliği” (El Sanatları Sempozyumu, Diyarbakır, 31 Mayıs-01 Haziran 2007), “Bazalt Taşlı Kentte Bir Mekan (C.S.Tarancı Evi)”, (Tarım Doğa ve Çevre Sempozyumu, Dicle Üniversitesi, Cilt: 2, Diyarbakır, 1-3 Haziran 2010), “Geleneksel Diyarbakır Evlerinde Avlu ve Su Öğesi” (Tarım Doğa ve Çevre Sempozyumu, Cilt: 3, s.186-196, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır, 1-3 Haziran 2010).v.s

KAYNAKÇA: İhsan Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) - Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları Yazarlar ve Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2017).

GİDEMEM

GİDEMEM

 

AYSEL ALYAMAÇ YILMAZ

 

Gidemem bu şehirden

Geçmişim var benimle kalan

Taş odalarım, sırlı surlarım

Örtmelerinde düşlerim var

Bu şehirde.

Çocukluğumun pembe düşleri

Gençliğimin izleri var buralarda.

 

Gidemem bu şehirden

Sokaklarında adım adım izlerim

Çeşmesinden usul usul akan suyumun

Sesi var kulaklarımda.

İnancım, sığındığım evliyalarım var

Her bir köşesinde bu şehrin.

 

Gidemem bu şehirden

Anamın cennet kokusu

Babamın derin sessizliğinin

İzleri var.

Kardeşlerimin gölgeleri her bir sokağında

Uzaktan gelen mis gibi ekmeğin kokusu

Hayal meyal hatırlanan dostlarım var

Bu şehirde.

 

Gidemem bu şehirden

Evselden Dicleye   uzanan silueti var

Yüreğimi yakan.

Aşkları dilden dile anlatılan

Suzan-suzi'leri var

Nağmeleri, türküleri var

Geçmişi anlatan, yürek yakan.

 

Gidemem bu şehirden

Yok, sayamam hatıralarımı

Hatırladıkça sokağımı, evimi

Anamı, babamı

Eş, dost ne varsa köşelerinde

Yalnız bırakıp ta gidemem.

 

Gidemem bu şehirden

Anılarım hep buradayken benimle

Korkarım gidersem kaybolur diye

Özlerim burada yitirdiklerimi

Unutamam asla içindekilerini.

 

Gidemem bu şehirden

Korkarım seni unutmaktan

Bir selam, bir dua bekleyenleri

Bırakıp ta gidemem

 

Şayet gitsem de bir gün

Biliyorum ki yeniden döner

Bedenim, ruhum.

Anamın rahmet dolu kucağı

Babamın şefkat yumağı

Sarıp, sarmalar beni vuslatta

Özlemle, hasretle bu şehirde.

Ama yine de gidemem  bu şehirden

 

19/02/2015

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör