Eğitimci, şair ve yazar (D. 1934, Eğil / Diyarbakır / Ö. 12 Ağustos 2012, Diyarbakır). Süleyman Nazif İlkokulu ve Diyarbakır Öğretmen Okulunu bitirdikten sonra Diyarbakır Eğitim Enstitüsünde okudu, Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun olarak, Diyarbakır şehir merkezindeki birçok ilkokulunda öğretmenlik yaptı. Dicle İlkokulu, Süleyman Nazif İlkokulu, İsmetpaşa İlkokulu, Gazi İlkokulu ve Namık Kemal İlkokulunda sınıf öğretmenliği; İmam Hatip Lisesinde edebiyat ve tarih öğretmenliği, müdür yardımcılığı görevlerinde bulundu. Ailesinden edinilen bilgilere göre ehl-i beytten, Abbasi soyundandır.
1959 yılında yedek subay olarak Afyon / Emirdağ ilçesinde görev yaparken orada bulunan Risale-i Nur Külliyatının müellifi Bediüzzaman Said Nursi'yi ziyaret etmişti. Edebiyat ve tarih sevdasını Diyarbakır Öğretmen Okulunda hocası merhum Ahmet Kabaklı'dan alan ve onunla mektuplaşmayı 2001'de hocasının vefatına sürdüren Asaf Gördük; öğretmenlik mesleğini sürdürürken çeşitli gazetelerde şiirler, köşe yazıları ve makaleler yayımladı. Ürünleri; Diyarbakır'da Şark Postası, Milli Hakimiyet gazetelerinde; İstanbul'da Bizim Anadolu gazetesi ile Türk Edebiyatı dergisinde yer aldı.
Şiirlerinin çoğunluğunun ana teması din ve toplum eksenlidir, Allah (c.c), Resulullah (sav), Kâbe, Medine, Bayrak, Vatan, Nasihat, Sevgi vb. en sevdiği temalar olmuştur.
ESERLERİ:
ŞİİR:
Güldeste (1999).
ARAŞTIRMA-İNCELEME:
Saadet Asrından Esintiler (Efendimizin Hadislerinden Güncelle ilgili olanlardan seçmeler, 2007),
Ehli Beyt-i Nebevi ( S.A.V.)'nin Büyüklerinden Hazreti Abbas ( R.A.) - Hayatından Notlar (2008).
KAYNAKÇA:
Oğlu Abdülkadir Nur Gördük'ten alınan bilgiler (Mart 1914), İhsan Işık / Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları Yazarlar ve
Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür
Adamları Ansiklopedisi (Cilt 12, 2017).
ASAF GÖRDÜK'TEN İKİ ŞİİR
YA RESULALLAH (S.A.V)
Bahçende bir dal olaydım,
Çiçeğinde bal olaydım,
Ravza-i pâkinde senin,
Bir garip abdal olaydım.
Üstümde bir palaspare,
Görenler ağlasın yare,
Desinler kim bu biçare,
Bir meczûb-i kal olaydım.
Hıçkırıklar hançeremde,
Dert ortağım penceremde,
Hu hu deyü her keremde,
Zikrinle hemhal olaydım.
Kûyunda her bir rûz-i şeb,
Divanında emru edeb,
Canım ruhum kurban medet,
Dergahına kul olaydım.
Kavuşayım ben o güle,,
Deyu çektim binbir çile
Ben aşkından geldim dile,
Ah ederek kül olaydım.
***
YA RESULULLAH ( S.A.V)
Hasretinle inleyen, şu kalbim
viran olacak,
Vuslatınla aşık-i şeyda olup
handan olacak,
Ne saadet ki bu yolda, erenler
erdi sonunda,
Topal bir köpek gibi iz süren âsaf
olacak
Mücrimim affına geldim, beni
bağışla n’olacak.
Pişmanım çeşmimde yaşlar, kan olup
kan ağlayacak.
Başım açık, yalın ayak, kubbe-i
hadra’na karşı,
Nem var ki feda etmeye, bir canım
kurban olacak.
İltica eyleyen, sinende inayet
bulacak.
İns-u cin şefkatine, yol arayıp
can atacak.
Bu kıtmir’i de nasipsiz koma, ey
kân-ı kerem
Eşiğin hâk-i pâyine yüz sürüp
şâdan olacak.
KAYNAK:
Asaf Gördük / Güldeste (1999).
