Divan şairi. (D. 1766, İstanbul / Üsküdar – Ö.
1853, İstanbul). Üsküdar Valide-i Atik Medresesinde tahsil gördü. Çeşitli resmî
görevlerde bulunarak Hâcegânlık rütbesine kadar yükseldi. 40 yaşından sonra
emekliye ayrıldı ve münzevî bir hayat sürdü. Şiirleri tasavvuf içeriklidir.
ESERLERİ:
Dîvan (1855), Nesâyih-i Şer’iyye ve Mev’ize (1898), Kerâmât-ı
Evliyâ, Muhâsebe-i Nefs, Usûl-i Vüsûl, Durûb-i Emsâl, Lügat-ı Fârisiyye, Şerh-i
Sübha-i Sıbyân.
KAYNAKÇA: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son
Asır Türk Şairleri (c. IV, 2002),
