Eğitimci, yazar (D. 1883, Bulgaristan - Ö.
1956, İstanbul). Kızanlık Bulgar Öğretmen Okulu (1905) mezunu. Rusçuk’ta Tuna
adlı günlük bir gazete çıkardı. 1907’de Almanya’ya giderek Jena Üniversitesinde
felsefe eğitimi gördü. 1912’de İstanbul’a yerleşti. Bir süre sonra biyoloji ve
Almanca öğretmeni olarak Balıkesir Lisesine, 1914’te İzmir Lisesi müdürlüğüne
atandı. Birinci Dünya Savaşı yıllarında Darülfünun (İstanbul Üniversitesi)’a
birçok Alman profesörü getirtti ve Avrupa’da öğrenim görmüş gençleri de bu
hocaların yanına asistan olarak verdi. Kendisi de Darülfünun’da tecrübi
psikoloji, tecrübi pedagoji, çocuk psikolojisi ve terbiye tarihi derslerini
okutmaya başladı. 1926’da Millî Eğitim Bakanı Mustafa Necati’nin isteği üzerine
Ankara’ya giderek MEB Talim ve Terbiye
Kurulu üyesi oldu ve bu görevini 1938 yılına kadar sürdürdü. Bu arada Ankara
Müzik Öğretmen Okulunda psikoloji dersleri verdi. 1938’de İstanbul Kız Öğretmen
Okulu psikoloji öğretmenliğine atanarak Ankara’dan ayrıldı. 1948’de emekliye
ayrılınca Pedagoji Derneğini kurdu ve ölünceye kadar bu derneğin başkanlığını
yaptı.
ESERLERİ:
ARAŞTIRMA-İNCELEME: Tatbikat-ı Ruhiye
Rehberi (1924), Millî Terbiye (1926), Hayat Bilgisi - Hayvanlar (1927),
Hakiki Kolay Elifba (1928), Bulgaristan Maarifi (1931), Psikoloji
(114 baskı yaptı).
ÇEVİRİ: Çocuğun Bedeni Terbiyesi (1928),
Beyaz Zambaklar Memleketinde (1951).
KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
