Şair
(D. 1901, Alanya / Antalya - Ö. ? ). Hicivlerinde kullandığı Nef’î-i Zaman
mahlası kendisine Tokadizade Şekip Bey tarafından verildi. Babası Alanya Gümrük
Müdürü Şeyh Ahmet Vahyi’dir. İzmir Sultanisinden (lise) sonra başladığı
Darülfünun Hukuk Mektebindeki (İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
öğrenimini Ankara Hukuk Mektebinde tamamladı (1929). Küçük yaşlarda babasını
kaybetmesi üzerine İzmir’de dedesinin yanına yerleşti. Dörtyol ve Adana’da
yargıç olarak görev yaptı. 1944’ten sonra İktisadi Devlet Teşekküllerinde
çalışmaya başladı. 1960’ta emekliye ayrıldı.
Şiirlerini
Sadayı Hak, Hizmet, Yeni Asır gibi İzmir gazeteleri ile Yeni Mecmua,
Servetifünun-Uyanış, Güneş, Akbaba, Aydede, Çınaraltı gibi dergilerde
yayımladı. Şiirlerinde hem aruz hem hece ölçülerini kullandı. Hicivleriyle
tanındı.
ESERLERİ
(Şiir):
Siham-ı
Kazay-ı Zaman (1924), İki Kitap (1936), Dünden
Yapraklar (1952).
KAYNAK:
TDE Ansiklopedisi (c. VII, 1976-98), TBE Ansiklopedisi (c. 2, 2001), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
