Hattat, şair (D. 1643, İstanbul – Ö. 28 Ekim
1713, İstanbul). Tam adı Abdülbâki Ârîf Efendidir. Medrese öğrenimi gördü.
Müderris, kadı ve kazasker olarak devlet hizmetlerinde bulundu. İki kez sürgüne
gönderildi. Ebu Eyyub-i Ensârî Türbesi bitişiğine gömülüdür. Özellikle
hattatlıkta büyük başarı sağladı. Şair ve musikişinas olarak da ün kazandı.
Müstakimzâde tarafından “melek-haslet ve beşer-tabîat” olarak övüldü.
ESERLERİ:
Divan, Mi’râciyye, Siyer-i Nebevî, Menâhicül-usûlüddîniyye.
HAKKINDA: Mehmet Turan Yarar / Doruktan Doruğa
- Güfte Şairleri (1992).
