Bülent Parlak (Şair)

Bülent Parlak’ı çok erken kaybettik. Her ölüm zamansızdır. Ama bazı ölümlerin sanki hiç yeri değildir. Bülent Parlak’ın ölümü bende böyle bir his uyandırdı. Böylesine enerjik, çalışkan, üretken bir adam nasıl bu kadar erken gidebilirdi. Kısa zaman önce iftara davet etmişti. İzdiham’ın yeni sayısı için yazı istemişti. Müşfik sesi, kelamı kibarla yazdıkları hala zihnimde taptaze duruyor. Mesela tam şu anda arayıp yeni bir heyecanından bahsedebilirdi. Bülent Parlak her dem yeniden doğan bir adamdı. Sürekli üreten, her engeli aşmasını bilen, yalnız ama bir ordu kadar kalabalıktı. Gelişi sessiz ama gidişi muhteşem oldu. Bülent Parlak, ruh dünyamızda görmezden gelinemeyecek orijinallikte güzellikler bırakarak ayrıldı aramızdan. Artık dünya Bülent Parlak’ı misafir etmiş bir dünya olmakla başka bir yer haline geldi.

Bülent Parlak bu çağın insanına yalnız ama onurlu durmayı kendi hayatıyla örnek olarak gösterdi. İmkânsızlıklar içinde imkânlar açarak bir edebiyat hareketi inşa etti. İnanmış bir adamın gücüyle yeni bir yol açtı. Parayla, güçle, makamla yapılamayacak dev ürünleri gönlüyle hayata geçirdi. O, bizim ideal aydınımıza giden yolun üzerindeydi. Kendini adeta paralayarak bu kurumuş havzadan ürün çıkarmaya çalışıyordu. Cahil cesaretiyle girdiği bu çetin yolda, bir derviş olarak yürüyordu. Dünyanın hiçbir aldatıcı görüntüsü ona cazip gelmiyor yalnızca kendi doğru bildiği yolda yürüyordu. Başkalarının yaptıklarına değil kendinin ne yapabileceğine odaklanırdı. Her ne koşulda olursa olsun İzdiham’ın yeni sayısını en iyi şekilde hazırlama telaşındaydı. Sayısız derdin ve telaşın peşinden gelen İzdiham’ın yeni sayısı bütün kederleri süpürüp götürürdü.

Tam bir tevazu timsaliydi. Demiş olmak için dediği sözüne rastlanamazdı. İnanmadığını söylemezdi. Konuştuğu kişiyle aynı seviyeden konuşur, üstten konuşmayı kabalık olarak nitelerdi. İçtenliği karşısında etkilenmemek elde değildi. İnsanların değerini mesleklerine, zenginliklerine, statülerine göre ölçmezdi. Yolda karşısına bir dilenci çıksa onu dostça selamlar, nezaketle konuşur, iyilikle uzaklaşırdı.

Bülent Parlak her şeyden önce iyi bir dosttu. “Nasılsın” derken hissederek derdi. Dostunun ihtiyacı olduğunda tüm varlığıyla yanındaydı. Arasına mesafe giren dostlarının arkasından bile iyi konuşurdu. Dostluğu da düşmanlığı da mertçe olanların cinsindendi. Onun için dostluk, şiirden ve sanattan önce gelirdi. Etrafındaki dostluk halesi onun dost canlısı tavrını apaçık gösterir. Her meslekten, farklı sosyal çevrelerden insanla muhabbeti vardı. Hiçbir dostluğu dünyevi kaideler üzerine kurmazdı. Onun dostluğunu kazanmak için güler yüz yeter de artardı.

Bülent Parlak, bir ironi üstadıydı. Hayatı fazlasıyla ciddiye alanların anlayamayacağı derecede dünyevi makamlara biganeydi. Temiz bir kalbe sahip olanların inceliğiyle ikiyüzlü, sahte, gösteriş yüklü tavırları mizahi bir dille eleştirirdi. Onda ironi, samimiyetsizlik karşısında bir kalkan işlevi görüyordu. Çağın dürüst olmayan yüzlerine ironi kılıcıyla durmaksızın darbeler indiriyordu. O, devrine dönemine göre değişenler karşısında hakikatin doğru sesi olmaya çalışıyordu.

Bu çağda orijinalliğini muhafaza etmiş insan bulmak epey zor. Okul, iş, toplum ve daha pek çok şeyin yonttuğu insan bir biçimde standartlaşır. Böylesine tipikleştirici bir ortam içinde özgün tavır koyan insanlar adeta irade kahramanıdırlar. Bülent Parlak, tepeden tırnağa kendine mahsus bir adam olarak tam da böyledir. Bin bir emekle çıkardığı İzdiham Dergisi’nin her satırında bu orijinalliği görmek mümkündür. Hayata, insana, doğaya incelikle bakan şair, gördüğü her şeyi yeniden kendince anlatmıştır. Bülent Parlak, yalnız bir edebiyat dergisi çıkarmamış yeni bir düşünsel dünya inşa etmiştir.

Bülent Parlak, paraya zerre kadar değer vermezdi. Dergi satışlarından eline geçen parayı kısa zaman içinde dağıtır, çoğu zaman derginin yeni sayısını çıkarmak için para bulamazdı. Öğrencilere burs verir, yazarlara telif ücreti öder, yoksul görünce muhakkak yardım ederdi. Para konusundaki zahidane tavrı, bütün bir Bülent Parlak portresinin özetidir.

Onun derdi Türkiye’ydi. Türkiye dediysek, bütün uzantılarıyla yani bütün İslam âleminin hamisi olarak Türkiye’ydi. 15 Temmuz hain darbe girişimine de, orman yangınlarına da, Kudüs’e de, Doğu Türkistan’a da Türkiye penceresinden bakarak kaygılanır, bütün Müslümanların derdiyle dertlenirdi. İzdiham Dergisi onun bu zarif çilesinin bir güncesiydi. İzdiham, popüler bir edebiyat dergisinin ötesinde gençlik arasında Türkiye kaygısının bir ateşleyicisi olmuştur. Nihayet Bülent Parlak, ömrünü vakfettiği dergisi ve edebiyat çalışmalarıyla bir okur kitlesine ulaşmış, en önemlisi de teknolojik medeniyetin yükselişte olduğu bu hız çağında gençliğe edebiyatı, okumayı sevdirmiştir. Bülent Parlak hep yaptığı gibi mümkün olanların ötesine geçmiştir.

Nezaket ve tevazu abidesi bir büyük şair, edebiyatçı daha milletimizin ulu kalbine girdi. Milletimiz Bülent Parlak’ı anımsayınca daima iyilikle anacaktır. Ruhun şad olsun bizim güzel şairimiz.

KAYNAK: Mücahit Gündoğdu / İnanmış Bir Adamın Ardından (sadeimge.com, 19.04.2022)