Şeyhmus Dağtekin

Şair ve yazar. 1964, Harun köyü / Adıyaman doğumlu. Diyarbakır kökenli bir ailedendir. İlk ve ortaöğrenimini Adıyaman’da, yüksek öğrenimini ise Ankara’da tamamladı. 1986 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne bağlı Basın Yayın Yüksek Okulu’nu bitirdikten sonra, Fransa’ya gitti (1987). Hayatını ve çalışmalarını Paris’te sürdürdü. Eserlerini Fransızca, Türkçe ve Kürtçe yazdı. Fransızca olarak altı şiir kitabı ve bir romanı yayımlandı. İlk kitabı “Aşkın Yalın Hali” (1992), Türkçe olarak İhsan Işık’ın editörlüğünde, Elvan Yayınları arasında çıkmıştı.    

“Sadece Ateşsiz Bir Köprü - Juste un pont sans feu” isimli son şiir kitabı ile “Le Prix Théophile Gautier 2008” Şiir Ödülü’nü kazandı. Ödülünü ünlü Fransız Akademisi’nde, edebiyat dünyasının seçkin isimlerinin katıldığı bir törenle alan Dağtekin, aynı kitabıyla geçtiğimiz yıl da Mallarmé Ödülü’ne layık görülmüştü.

Fransa’ya yetişkin çağında gelmesine ve Fransızcayı 22 yaşından sonra öğrenmeye başlamasına rağmen bu dilde müthiş yaratıcı şiirler yazan Dağtekin, Fransa’daki tıpkı ünlü şairler, Gerard de Nerval ve Arturd Rimbaud gibi Fransız diline yeni kavramlar ve söylemler kazandırdı. Fransızca dilini ustaca kullanmasının yanı sıra bu dile getirdiği yeni derinlik, yeni sesler ve müzikalite ile yepyeni bir pencere açan genç sair’in ödül alan “Sadece Ateşsiz Bir Köprü”adlı şiir kitabı, Fransa’daki Le Castor Astral Yayınlari tarafından yayımlandı.

Fransızca olarak 6 şiir kitabı, bir de romanı yayınlanan Dağtekin, son kitabı “Juste un pont sans feu -Sadece Atessiz Bir Köprü” ile 2007 yılında da, Fransız dilinin en önemli şiir ödülü olan Mallermé Şiir Ödülü’nü de kazanmıştı.

“Les chemins du nocturne - Karanlik Yollar” adlı kitabı ile Uluslararası Yvan Goll Şiir Ödülü’nü de kazanan Dağtekin’in “Geceyarısi, Kaynakta - A la source, la nuit” romanı ise 2004 yılında Fransızcanın 5 Kıtası Özel Ödülü’ne layık görülmüştü.

Şeyhmus Dağtekin, Fransa’da aldığı ödüller hakkında düşüncelerini şöyle açıklamıştı:

"Hayat uzun bir yolculuğa benzer. Bu yolculuğun bir kısmını trenle yaparsın. Bir kısmını uçakta yaparsın. Bir kısmını at sırtında, bir kısmını gemide yaparsın. Benim de böyle kısım kısım araçlarım oldu işte. İlk Kürtçe'de doğdum, Türkçe'de büyüdüm, Fransızca'da yazmaya başladım ve yazı yazmayı geliştirdim. Yeni bir dile alışacak kadar artık genç değilim tabii.

Ben kendimi bir köyle, bir ülkeyle, bir coğrafyayla sınırlı görmemeye çalışıyorum. İnsanlığı ve dünyayı kendi bahçem gibi görmeye çalışıyorum. Bu bahçede orada burada dolaşırız. Önemli değil nerede olduğun. Önemli olan, bahçedeki güzellikleri görebilmek. Önemli olan tabii ödül değil, ödülün kendisi değil. Önemli olan, insanın, yazıya, yaptığı şeye nasıl yaklaştığı. Ben yaptığım şeye, yazdığım yazıya hakkını vererek yaklaşmaya çalışıyorum. Önemli olan, bunu zaman içerisinde devam ettirebilmek. Gerisi tabii, Fransız Akademisi gibi Fransız kültüründe çok büyük bir yeri olan bir kurumun ödülünü almak, onun kendine göre ayrı bir değeri var."

HAKKINDA: Kübra Uzun / Kürtçe doğdu, Türkçe büyüdü, ödülü de Fransızca’dan aldı! (Magazin, 30.11.2008), İhsan Işık / Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (c.11, 2009) - Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi (2013).