Felsefeci, deneme yazarı. 25 Eylül 1966, İnebolu / Kastamonu doğumlu. İlk ve orta öğrenimini İnebolu’da tamamladı. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü bitirerek (1989) aynı bölümde yüksek lisans yaptı. Yüksek lisans tezi: “Varoluşçuluk ve Edebiyat Etkileşimi”. Van’ın Gürpınar ilçesinde iki yıl öğretmenlik yaptıktan sonra 1994 yılında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesine araştırma görevlisi olarak girdi. 1996 Yılında Ankara Üniversitesinde doktoraya başladı. 1997-2000 yılları arasında, Seyir Estetik ve Sanat Dergisi’nin yayın yönetmenliğini yaptı. 2004’te savunduğu “Søren Kierkegaard’un Varoluş Alanlarında Benliğin Oluşamaması Sorunu ve Bir Çözüm Önerisi Olarak Sevgi Alanı” başlıklı teziyle felsefe doktoru oldu. İkinci tez çalışması: “Eğitim Hermeneutiği Sorunsalı Üzerine Felsefi Bir Araştırma” (2006). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünde doçent doktor unvanıyla öğretim üyesi olarak çalışmalarını sürdürdü. Seval Taşdelen ile evli; Betül, Merve, Ömer Faruk adlarında üç çocuk babasıdır.
Yazı
ve şiirleri 1996’dan itibaren Hece, Hece
Öykü, Beyaz Gemi (Müştehir Karakaya ile birlikte, yayın koordinatörü ve
kurucularından, 2007-), Başka, Seyir
(sahibi ve yayın yönetmeni, 1997-2000, 12 sayı, Van) dergilerinde yayımlandı.
Taşdelen,
edebi çalışmalarında, insani değerleri merkeze alan bir duyarlılık geliştirmeye
çalıştı. Deneme ve şiirlerinde ortaya koyduğu bu tarzın merkezinde birey
vardır. Bireyin bu dünyadaki varoluşunu ve bu varoluştan ortaya çıkan kişisel
deneyimi, katı söylemlerin ardında yok etmemeye özen gösterir. Çalışmalarında
bu insani duyarlılığı geliştirmeye çalışır. Basit, yalın fakat aynı derecede
içerikli ifadelere kavuşmaya çalışır. İnsanın yeryüzündeki bulunuşunun karmaşık
değil, yalın bir yapıda olduğunu düşünür. Sanat tanımında bu yalınlığı
vurgular. Bunda da bir başka kavrama, içtenlik kavramına ulaşır. Yalınlığı ve
içtenliği, bu saf yönelişi yazma eyleminin, insanı ve evreni anlama çabasının
temeline koyar.
ESERLERİ:
ŞİİR:
Yalnızlığa Ağlamak (1997), Ay Çekimi (1998).
FELSEFE: İyinin ve Güzelin Öyküsü (1996), Sanat
Akımları Sorunsalı ve Sürrealizm (1996), Sanat Yazıları (1998),
Kierkegaard’da Benlik ve Varoluş (2004), Hermeneutiğin Evrimi (2008), Felsefede
ve Sanatta İroni (2009).
DENEME: Düşünmek Özgürlüğü (1998).
ÇEVİRİ:
Kaygı Kavramı (Søren Kierkegard’dan, 2004).
DERLEME:
Felsefe Eğitim Sanat (Sabri
Büyükdüvenci’yle birlikte, 2006).