Ali Güneri

 

ALİ GÜNERİ

 

Öne çıkmamasına, arka planda kalmayı tercih etmesine rağmen Milli Görüş’ün tartışılmaz en kilit isimlerinden Konya ticaretinin ise başarılı ve örnek abisi

Konya'nın Meşhur ve Meçhul Yüzleri - 60

 

 Söyleşi: Uğur ÖZTEKE

 

Bu haftaki konuğumuz Türk siyasi hayatının, daha doğrusu Milli Görüş Hareketi’nin temel taşlarından, anıtlaşmış bir isim Sayın Ali Güneri. Ali Güneri bize bugün eski Konya’yı, yani nüfusu 100 bin bile olmayan Konya’yı, ticareti, siyaseti ve ekonomik boyutlarıyla anlatırken Konyalı’nın da misafirperverliği ile dostluklara, verilen sözlere nasıl sahip çıktığını hiçbir yerde yayınlanmamış anıları ile aktarıyor.

Güneri soyadı o yıllarda ticareti ile, kişiliği ve duruşu ile çevresinde saygı gören baba Rıza Güneri’yle biliniyormuş. Rıza Güneri evlatlarına soyadıyla birlikte çalışmayı, dürüstlüğü ve başarıyı miras olarak bırakmış. Baba Rıza Güneri şeker ve lokum işiyle uğraşırken anne Sare hanım evinde çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmeye çalışan bir Konya hanımefendisiymiş.

 

Nüfusa Doğumum Yanlış Yazılmış

 

Sayın Güneri çocukluk anılarına başlamadan nüfustaki yanlışlıkların altını çizerek o tatlı sohbetine başlıyordu: Ben tam tarih olarak 1936’nın dördüncü ayında dünyaya gelmişim. Ama nüfusta doğum tarihim 1. 1. 1936 yazmışlar. Gerçek doğumum 1936’nın Nisan’ı. Aslında annemin esas adı Sare ama nüfus kâğıdına annemin adını da Sehare yazmışlar.

 

Burhandede Camisi İle Ali Hoca Camisi’nin Arası Asr-I Saadet Mahallesi Gibiydi

 

Uluırmak Burhan Dede Mahallesi’nde doğdum. Evimiz iki caminin ortasındaydı. Burhandede Camisi ve Ali Hoca Camisi’nin tam ortasında. Burası Asr-ı Saadet Mahallesi gibiydi. Rahmetli Kağnıcı Hacı Mehmet Hoca Efendi bizleri toplar, sürekli ders verirdi. Kışın haftada iki gün, yazın ise haftada bir gün yemekli toplantı yapardı. Hadisler okur, sohbetler ederdi. Yemeklerin en revaçta olanı ise arabaşıydı. Bayramları namazdan sonra mahallenin bir ucundan öbür ucuna kadar toplu halde bütün evlere oturmalı bayramlaşmaya girilirdi. Mahallemizde eğer evin erkeği iki vakit sabah ya da yatsı namazına gelmez ise hemen hasta mı diye merak edilir, evine gidilirdi

 

Gedik Hacı İbrahim Amca’yı  İstanbul’a Uğurlamak İçin Mahalle İstasyona Giderdi

 

Hiç unutmuyorum. Bizim mahallede Gedik Hacı İbrahim Amca vardı. Yazları senede bir iki defa İstanbul’a giderdi. Onu İstanbul’a uğurlamak için ise mahalle halkı toplu halde Uluırmak’tan kalkar, İstasyona kadar gider, burada kendisini toplu halde uğurlar, sonra yine toplu halde mahalleye dönerdik.

 

Uluırmak İlkokulu’nda Okudum, Okumaktan Çok Oyun Oynamayı Severdim

 

Uluırmak İlkokulu’nda okudum. İlkokul’da ve ortaokulda vasat bir öğrenci sayılırdım. Okumaktan çok oyunu severdim. Bir evin bir oğlu olduğum için babam benim okumamı istemezdi. Çünkü o zaman okuyan çocuk evi terk eder diye bir düşünce vardı. Bunun için babam okuldan çıkar çıkmaz benim dükkâna gelmemi isterdi. Hiç unutmuyorum bire çeyrek kala okuldan çıkar, saat bir de dükkânda olurdum. Babam dükkânda ticarete alışmamı istiyordu. Bu yıllar 46’lı 47’li yıllardı.

 

İsmail Gedikli’ye İmrenip Eğitimime Üç Yıl Ara Verdim

 

Ortaokuldan sonra üç yıl eğitimime ara verdim. Çünkü İsmail Gedikli diye bir arkadaşım vardı. O ilkokuldan sonra hafızlığa gitmiş, Kur’an-ı Kerim’i ve Arapça’yı çok iyi öğrenmişti. Tahir Büyükkörükçü Hoca’nın vaazlarına katılıyordum. İsmail Gedikli’nin bu durumunu görünce kendimde eksiklik hissettim ve bunu gidermek için ben de üç yıl Kur’an Kursu’na devam ettim.

 

Yaşıtlarım Liseyi Bitirdiği İçin Utandım Ve Ben De İtalyan Lisesi’ne Gittim

 

Kur’an Kursu’nun ardından liseye gidecektim. Ama bir baktım ki benim yaşıtlarım liseyi bitirmişler ben yeni liseye başlayacağım. Bu durumdan utandım ve ben de liseyi okumak için İstanbul’a İtalyan Lisesi’ne gittim

 

Bisiklet İle Uluırmak’tan Çıkar,  Konyanın Tek Asfalt Yolu Olan  Anıt’ın Oraya Bisiklete Binmeye Gelirdik

 

O zamanlar Konya’da aşırı derecede bisiklet vardı. Herkes bisiklete binerdi. Ben de Uluırmak’tan çıkar, Anıt’ın oraya gelirdim. Çünkü Konya’da asfalt olan tek yer Anıt’ın etrafıydı. O yıllarda araba, at arabası ve faytondu Bizim mahallede Muzaffer Ayvat vardı. Düşünün demek ki Konya’da araba o kadar azdı ki bu Muzafer Ayvat şehirdeki bütün arabaların plakasını ezbere bilirdi.. 40 yılda bir kamyon geçse un çuvalına girmiş çıkmış gibi toz içinde kalırdık.

 

Çok Nadir, Faytona Bindiğim Zaman Utancımdan Eve Gelmeden Caminin Orada Faytondan İnerdim

 

Çoğu zaman akşamları dükkânda çalışırdım. Çok nadir de olsa bazı geceler faytona binerdim. Bazen faytonla giderdim. Ama faytonla evin önüne kadar gelemez utandığım için köşede caminin önünde faytondan inerdim. Tahmin ediyorum ki o yıllarda Konya’nın nüfusu100 bin bile değildi. Alâeddin Tepesi’nin eteklerine bir Pazar günü çıkmıştım. İnanın makineli tüfekle kurşun atsanız insana değmezdi. Konyamız o kadar tenhaydı.

 

Hulusi Mehmet Baybal’ın Evi Gibi Evim Olsun Diye Dua Ederdim

 

O zamanlar biz Alâeddin tepesinin orada Hulusi Mehmet Baybal’ın toprak damlı evinde toplanırdık. İslami sohbetler yapardık. Ben de onun evine öyle imrenirdim ki, namazdan sonra dualarımda ‘Ya Rabbim bana da böyle bir ev ver’ derdim. Demek ki Allah dualarımızı kabul etmiş, zaman içerisinde bize de böyle bir ev verdi.

 

O Yıllarda Gençlerin Kavgası Fener Üç Attı, Galatasaray İki Attı Diye Olurdu

 

O zamanlar Müslümanlık yaygındı. Ama bugünkü gibi şuurlu değildi. Gençler arasında kavga sadece Fener üç attı, Galatasaray iki attı diye olurdu. Öyle ideolojik kavgalar olmazdı. Halkın muhafazakâr kesimi Demokrat Partili, aydın kesimi ise CHP’liydi.

 

Misafir Geldiği Zaman Annem 25 Mumluk Ampulü Söker, 100 Mumluk Ampülü Takardı

 

O yıllarda insanlar kanaat sahibi idi. Aranılan şey un, fasulye, et, odun ve kömürdü. Bunlar oldu mu insanlar mutlu olurdu. İhtiyaçlar da az olduğu için herkes rahat ederdi. Bir de bana göre en önemlisi insanlar o zamanlar çok tutumluydu. Uluırmak’taki evimizde elektrik vardı. Ama 25 mumluk ampulde otururduk. Kapının tokmağı vurulduğu zaman annem hemen iskemleyi alır, 25 mumluk ampulü söker, yerine 100 mumluk ampul takardı. Misafir gider gitmez de o 100 mumluğu söker, yine 25 mumluk ampulü takardı.

 

Uluırmak’tan Ayrılıp Şirin Hanım Çeşmesi’nin Oraya Teras Kata Kiralık Taşındık

 

1966 yılında Uluırmak’tan ayrıldık. Uluırmak’taki evimiz diğer evlerin yanında küçük olmasına rağmen yine de 2 bin 500 metre karelik bir bahçenin ortasındaydı. Havuzlu bir evdi. 1966’da geldiğimiz ev ise Şirin Hanım Çeşmesi’nin orada köşede Yeşilkayalar’ındı. Bu binanın teras katında kirada oturduk. Bahçeli eve oturmaya alıştığımız için bu teras katı hoşumuza gitmişti doğrusu.

 

Bedesten Gençlerin Tur Yeriydi

 

Okul zamanımız geldiği zaman babam benim okuldan çok hep dükkânda, yanı başında olmamı isterdi. Babam benim ticaretle uğraşmamı arzuluyordu. Ben dükkânda babamın yanında dururken arkadaşlarım hep Bedesten’de gezerlerdi. O yıllarda Bedesten içi gençlerin adeta tur yeriydi. Herkes giyinir kuşanır, Bedesten içinde tur atardı.

 

Kaloriferli Eve Taşınınca Rahmetli  Anacığımın Romatizmaları İyileşti

 

Kaloriferi 1965-66’larda Yeşilkayalar’ın apartmanına geldiğimiz zaman gördük. Rahmetli annem Uluırmak’taki evimizdeyken ellerindeki romatizmadan dolayı battaniyeyi üzerine çekemezdi. Ama kaloriferli eve gelince annemin romatizmaları gittikçe iyileşti.

 

Babam Vergi Usul Kanunu Çıkınca İkinci Dükanı Benim Üzerime Açtı

 

1950 yılında Vergi Usul Kanunu çıktı. O zaman babam Aziziye Camisi’nin orada ikinci dükkânımızı benim üzerime açtı. Düşünün 14–15 yaşında iken artık dükkan benim üzerimdeydi.

 

Ali Güneri Bey’in Tevazusu

 

Konuğumuzun sohbeti tatlı ve bir şiir gibi giderken kendileri sohbet sırasında sık sık siyasette ve ticarette başarılı olamadığını, kendisinin vasat olduğunu söyleyerek çok büyük tevazu gösteriyordu. Çünkü kendilerine göre başarı bir insanın girdiği işte en son noktaya kadar, yani zirveye kadar gitmesi, zirveye ulaşması demekti

 

Babamın Mal Varlığını Beşe Katladım

 

Gerçi ticarette başarım vardı. Babamın mal varlığını beşe katlamıştım. Hatta o zamanlar çevredekiler ‘Bütün helvacıları kefenin bir yanına koyacaksın, Ali Güneri’yi de diğer kefeye koyacaksın’ filan derlerdi. Ama diyorum ya, ticarette de başarı için bir işi sonuna kadar götüreceksin. GESAŞ’ı ben kurdum. O zamanlar bile çok ortaklı bir şirketi kurmuştum. Bunu herkese gösterdik. Peki sonu ne oldu? İşte bunun sonunu getiremedik. GESAŞ sonunda satıldı

 

Üç İdealim Vardı

 

Benim o yıllarda üç idealim, hayalim vardı. Bunlardan birisi bir soğuk hava deposu,  ikincisi teneke kutu imalat fabrikası ve üçüncüsü de helvanın paketlenmesiydi. Ben siyaset ve ticareti belli bir yere getirdim. Ama yine kendime göre sonunu getiremedim ve de kendimi bu yüzden başarılı olarak görmüyorum. 1958’de evlendim. İlk çocuğum 1959’yılında Mehmet dünyaya geldi. Daha sonra Rıza, Mustafa ve İbrahim doğdu.

 

Belviranlı Çok Israr Etti: ‘Erbakan Müslüman Adam Bari Bir Ay Yardım Edin’

 

1969 yılında Erbakan Hoca, müstakil adaymış. İsmail Karaçam Hoca bize ‘Bu adam temiz bir adam. Bu adama yardım edin’ dedi. Biz bu teklifi reddettik. Çünkü o zamanlar Adalet Partisi Gençlik Kolları’ndan da bize çeşitli teklifler gelmişti. Ama biz siyaset ile ilgilenmek istemiyorduk. O teklifi de aynı düşünceyle reddetmiştik. Bu kez Ali Kemal Belviranlı devreye girdi, bize çok ısrar etti. ‘Bu adam Müslüman adam, bari bir ay yardım edin’ dedi. Biz de Özlerin Osman, Hüseyin Pekyatırmacı, Servet Akdoğan, Osman Öz’ün evine, hocanın davetine katıldık. Hoca gerçek bir ilim adamıydı. Yıl 1969. O gece saat bire kadar toplantı yaptık. Sonunda hoca bizi ikna etmişti, biz de kendisine peki dedik. Hoca da bize ‘yarın sabah namazından sonra Yunak’a gidiyoruz’ deyiverdi.

 

İlk İşimiz Halil Ürün’ün Nikâhına Gitmek Oldu

 

Meğer o gün Halil Ürün’ün düğünü varmış. Halil Ürün, Yunak Müftüsü’nün kızı ile evleniyormuş. Ondan sonra hocanın peşinde 40 gün ne eve, ne de dükkâna uğradık. Hoca o seçimlerde tam üç mebus seçilecek kadar oy alarak milletvekili oldu.

 

Milli Nizam Partisi’ni Kuruyoruz

 

Hoca milletvekili seçildikten sonra tekrar Konya’ya geldi. Bize ‘Milli Nizam Partisi’ni kuruyoruz. Konya’da da partiyi siz kurun’ dedi. Biz yine hayır dedik. Ama hoca ısrar edince ve bize “Ya siz Allah rızası için çalışıyorsunuz. Zaten parti için çalışacak adamlar var, onlar hazır bekliyorlar. Siz kurun, onlar yarın partiye gelirler, sizi de kapı dışarı ederler. Bari kurulurken temiz insanlar kursun” dedi. Bu sefer yine kabul ettik. Elektrikçi Mustafa İl Başkanı oldu. Ben de İl Başkan Yardımcısı oldum. Ama hocanın siyasetten önce yazdığı İslam ve İlim isimli kitabını İzmir Gençlik Kolları tüzüğüne almış. Bu gerekçe ile partiyi kapattılar.

 

Milli Selamet Partisi’nin Kuruluşunda Eve Kimse Gelmeyince Mahçup Oldum Ve Hocaya Yalan Söylemek Zorunda Kaldım

 

Daha sonra Ankara’da Milli Selamet Partisi Kuruldu. Erbakan Hoca telefon etti. O zaman Zafer’deki evimizde oturuyorduk. Evimizde karşılıklı çift daireyi, her zaman misafirlerimize hazır ediyorduk. Daha sonra hocayla tekrar görüştük. Bana bir tarih verdi, o tarihte bütün arkadaşları toplamam gerektiğini ve bizim eve geleceğini söyledi. Erbakan Hoca, Orhan Batı ve bir kişi daha o dedikleri gün çıkıp eve geldiler. Ama bizim arkadaşlardan hiç kimse gelmemişti. Daha doğrusu arkadaşlar siyaset ile uğraşmak istemedikleri için davete gelmemişlerdi ama ben çok mahcup oldum, Hoca’ya yalan söylemek mecburiyetinde kaldım ve suçu kendi üzerime alarak ‘Hocam herhalde arkadaşlara ben yanlış tarih verdim. Bana bir hafta 10 gün müsaade verin. Ben onları tekrar bir toplayayım” dedim. Hoca bizim evde yemek yedikten sonra Konya’dan ayrıldı ve Ankara’ya döndü. Bir hafta sonra Erbakan Hoca’yı tekrar bizim eve davet ettik. O akşam bizim evde 60–70 kişiydik. Uzun bir sohbetten sonra partinin kuruluşu için 15 isim belirlendi. Ramazan Bayramı’na da üç gün vardı. Büyük kongrenin yapılması için Konya teşkilatının kesinlikle kurulması gerekiyormuş. Neyse, o iş güç, bayram telaşesi arasında bayram arifesinde bizim teşkilatı kurmamız gerekiyordu. Ve o akşam 15 kişi kağıda yazıldı. Listenin en başında Sami Baysal, en altında ise benim ismim vardı. Ziya Ercan’ı çağırdım ve ‘Bak Ziya önümüz bayram, benim işim gücüm çok sen bu listeyi al bir il başkanı bul. İl başkanı akşam ilk sıraya yazdığımız isim olsun. Eğer birinci sıradaki arkadaşımız il başkanlığını kabul etmezse ikinci sıradakine git. İkinci sıradaki kabul etmezse üçüncü sıradakine git. Ama bu işi bayram öncesi bitirelim. Hocaya söz verdik’ dedim.

 

Bayram Ziyaretinde MSP’nin İl Başkanı Olduğumu Öğrendim

 

Ziya peki diyerek gitti. Bayramın tam arifesinde ise biz alışveriş telaşında müşterilerle ilgilenirken Ziya geldi ve bana ayaküstü bir şeyler imzalattı. Bayram’ın birinci günü Mehmet Kaya ve ailesi bize bayramlaşmaya gelmişlerdi. Mehmet Kaya ziyaret sırasında bana ‘Başkanlığın hayırlı olsun’ dedi. Şaşırdım kaldım ve ‘Ne başkanlığı’ dedim. O da devam etti ‘Milli Selamet Partisi’nin İl Başkanı olmuşsun. Gazete yazıyor” deyiverdi. Mehmet Kaya’yı gönderdikten sonra hemen apar topar Ziya’nın evine gittim. Ziya’ya ‘Bu iş ne?’ dedim.  O da bana ‘Abi senin dediğini yaptım. Sırayla herkese gittim. Kimse kabul etmedi. En sonunda sıra sana geldi ve sen İl Başkanı oldun’ dedi.

 

Restimi Çekip Dükkândan Ayrıldım

 

Artık dükkâna hiçbir faydam olmuyordu. Dükkân dolup taşıyor, ama gelen müşteri mi partili mi belli olmuyordu. Babam, eniştem, üçümüz dükkâna ortaktık. Dükkân benim üzerimeydi ama onlar ticaretin ve siyasetin bir arada olamayacağını söyleyerek bana kızıyorlardı. Ben de bir gün onlara kızdım, restimi çektim, dükkândan ayrıldım.

 

Hep Hoca İle Birlikte Oldum, Ama Yan Yana Fotoğraf Bile Çektirmedim

 

Siyasette başarılı olmak için çok çalıştım. Erbakan ile hep birlikte olmamıza rağmen, yani partide hoca ben ve üç beş kişi karar vermemize rağmen, mümkün olduğunca hoca ile yan yana fotoğraf bile çektirmemeye gayret gösterdim. Erbakan, Süleyman Arif Emre ile birlikte en çok sözü geçen birinci adam partide artık bendim.

 

Erbakan ‘160 Milletvekili Çıkardık, Ama Her İlde Bir Ali Güneri Olsaydı Bugün 260 Milletvekilimiz Vardı’ Demiş

 

 

 

Ama ben kendimi siyasette de başarılı görmedim. Erbakan bir seçim sonrası 160 milletvekili çıkardıktan sonra bütün teşkilatları ve başkanları toplamış o toplantıya ben gitmemiştim. Herkese ‘Evet bugün artık mecliste 160 milletvekilimiz var. Ama eğer her ilde bir Ali Güneri olsaydı. Biz bugün 260 milletvekili ile meclisteydik’ demiş. Siyasette hedefim yoktu. Halen de öyleyim. Bugüne kadar 35 senedir kendi işimle ilgili hocadan hiçbir şey istemedim.

 

Kamera Ve Videoyu İlk Oğuzhan Asıltürk’ün Evinde Görünce

 

Bir seçim sonrası üçüncü parti olmuştuk. Hemen karar verdim. Üç ay sonra, 4 yıl sonra yapılacak seçimler için çalışmaya başlamalıydık. Bir gün eşimle birlikte Oğuzhan Asiltürk’ün evinde yemekteydik. Oğuzhan bey yemek sırasında sürekli elinde bir makine bizim fotoğrafımızı çeker gibiydi. Hatta bir ara kızdım ‘Ya otur bırak şu makineyi, yemeğimizi rahatça yiyelim’ dedikçe o çekiyordu. Biraz sonra kendimizi televizyonda seyretmeye başladık. Meğer o videoymuş. Bunun üzerine hemen hocaya gittim. ‘Ben bir dahaki seçimi kazanmak istiyorum. 5–6 tane video istiyorum’ dedim. Bunları aldım. Ve 10 dakika Erbakan Hoca’nın, 10 dakika Tahir Hoca’nın ve 10 dakika da Mehmet Keçeciler’in konuşma yaptığı 30 dakikalık videokaseti hazırlattım. Artık bunları millete dinletiyorduk. Renkli televizyonu izlemek isteyen insanlar toplanıyor ve saatlerce bizi bekliyorlardı. Gece saat birde bile haber geliyordu. ‘Falanca mahallede vatandaş toplandı, sizi bekliyorlar’ diyorlardı.

 

Kağnıcı Atçekenler’in Hacı Mehmet’i Tespit Ettik

 

Daha seçimlere çok vardı, yıllar vardı, ama bizim için önemli olan adayımızı belirlemekti. Yani iyi bir adayı tespit etmemiz gerekiyordu. Kağnıcı Atçekenler’in Hacı Mehmet Kaymakam’dı. Fındıklı’da kaymakamlık yapıyordu. (Mehmet Keçeciler’i kastediyor.) Kendisine teklif yaptığımız zaman ‘Abi henüz daha çok erken’ dedi. Ama kendisi hem İlahiyatçı hem de Siyasal mezunu idi. İdealinde de o dönemlerde İçişleri Bakanlığı’nın 2 senede bir açtığı imtihan vardı. Burada birinci olan Fransa’nın Sorbonne Üniversitesi’nde ‘şehircilik’ okuyordu. Bize bu imtihana gireceğini söyledi. Biz de kabul ettik. Mehmet Keçeciler bu imtihanda birinci oldu ve Fransa’ya giderek Sorbonne’da okudu. Okulu ikincilikle bitirdi. Birinciliği ise Cezayirli başka bir Müslüman öğrenci kazanmış. Dönüşte bizim Belediye Başkanı adayımız oldu.

 

Kazandığımız Seçim Çok Basit Bir Gerekçeyle İptal Oldu

 

Seçimlere girdik ve kazandık. Fakat çok basit bir gerekçe ile seçim iptal oldu. Ben bir işim için Avrupa’ya gidiyordum. Şener Battal da hukukçumuzdu. Veysel Candan merkez ilçe başkanıydı. Ben olmadığım için Veysel Candan benim yerime imza atmış. Bu gerekçe ile iptal ettiler. Oysa Niğde’de de aynı şey olmuş AP itiraz etmiş, onların itirazı kabul edilmiş. Bizim önümüze çok çeşitli engeller koydular. Ekran yasağı koydular. Baraj koydular. Partilerimizi kapattılar. Ama Milli Görüş olarak biz hep başarılı olduk. Bir işte başarılı olmak için işinin delisi olacaksın. 

 

Eğitimde Belki Ben Başarılı Olamadım, Ama Torunlarım Şimdi Başarıları İle Beni Mutlu Ediyorlar

 

Belki ben tahsilimde başarılı olamadım. Ama şimdi bir torunum var. Bana bu yöndeki bütün sıkıntılarımı unutturup benim mutlu olmamı sağlıyor. Oğlum Mustafa Güneri’nin oğlu başarılı olmak için bu konuda tam bir örnek. Boğaziçi Üniversitesi Endüstri Bölümü’nde okuyor. Bütün derslerinden tam not alıyor. Dünyanın en büyük dört üniversitesi onu kendi okullarına davet ediyor. Eğitim böyle, ticaret de aynı şey. Eğer ticarette kendimi başarılı görmek istiyorsam benim bugün GESAŞ gibi 20 GESAŞ’ım olurdu.

 

Tayyip’i İstanbul’a Ben Belediye Başkanı Yaptım

 

Recep Tayip Erdoğan’ın İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olması konusunda Erbakan Hoca ve Oğuzhan Asıltürk karşı çıkmışlardı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin bütçesi çok büyüktü, ama ben onun matematik zekâsına güvendim ve aday olması için ısrar ettim. O günlerde Tayip günde iki defa bana telefon eder ‘Ali abi bu başkanlık işi ne oldu? Geç kalıyoruz” derdi. Belediye başkanı olduktan sonra etrafında bizim çok kuvvetli ve iyi bir ekibimiz vardı. Onun için de zorlanmadı ve başarılı oldu.

 

Erbakan ‘Dört Oğlun Var, Rıza’yı Zekâtı Olarak Bana Vereceksin’ Dedi

 

Erbakan Hoca zaman içerisinde Rıza’yı ısrarla milletvekili yapmak istiyordu. Ben ise onlarnı siyasetin içinde bizzat olmalarına razı olmuyordum. Hoca bir gün bana Rıza’nın milletvekili olması için yine ısrar etti ve ‘Bak dört oğlun var. Zekâtın olarak Rıza’yı bana vereceksin, vekil olacak’ deyiverdi.

 

Esat Coşan Efendi’yi 110 Kişi İle Bizim Evde Misafir Ettik

 

1972’de hacca gitmiştim. 1974’te bir daha hacca gittik. O zaman Mehmet Zahid Kotku Hazretleri gece sahurda bizde misafir olarak kaldı. Aradan bir süre geçti. Bizim eve sürekli misafirler gelir, yatılı olarak kalırlardı. Hatta Doktor Hulusi Mehmet Baybal’ın hanımı bizim eve böyle çok misafir geldiği için eşime “Sizin eve ‘Parasız yatılı lokanta’ levhası asalım” diye takılmış. Bir gün de Esat Coşan Efendi’yi, 110 arkadaşı ile evimizde misafir ettik. İnanın o gün dışarıdan bir iğne bile almadık. Evde ne varsa oydu. Bütün yemekleri bizim hanım tek başına yaptı. O kadar kişiye yemeği yetiştirmek için de yardımcısı falan da yoktu. O günü hiç unutamıyorum.

 

Çarşambalı Mahmut Efendi Ses Verip Gelmeyince

 

Bir gün gece saat 10’da müftülükten seni arıyor dediler. Aradım bana “Çarşambalı Mahmut Efendi Konya’da. Yatsı namazından sonra size geliyoruz’ dediler. 27 kişilermiş. Bizim arkadaşlar da olduğu için ben de eve telefon ettim 60 kişilik yemek hazırladık. O gün yatsı namazından sonra beklemeye başladık. Gece yarısı oldu, kimse gelmedi. Telefon ettim. Hoca efendi ikindiden sonra yola gitmiş. Ertesi gün Oktay Başer’e gittim. Nasıl hazırlık yaptığımızı anlattım ve ‘Hoca Konya’ya gelecek, yemeğimi yiyecek, bizden de helallik isteyecek’ dedim.

 

Korkut Özal Kuzudan 2.5 Saat Sonra Yine Acıkınca

 

Bir gün Korkut Özal Konya’ya gelmiş. Bacanağı kuzu yapmış. Kuzuyu hep birlikte yedik. Sohbetlere katıldık. Aradan iki-iki buçuk saat geçti. Bizim eve geldik. 7–8 kişilerdi. Teras’ta yatacaklardı. Usulen misafirlerimize ‘Karnınız aç mı, bir şeyler hazırlatalım mı?’ diye sordum.   Korkut Özal döndü ve ‘Onun kararını siz verin’ deyince önce şaşırdım. Çünkü daha iki, iki buçuk saat önce kuzu yemiştik. Ama durumu anlamıştım. Daha sonra çocukları uyandırdım ve yemek yaptırdım. Eşim bütün misafirlerimizin yemeklerini, ütülerini yapar, çamaşırlarını dahi yıkardı.

 

 

KAYNAK: Ali GÜNERİ (Söyleşi: Uğur Özteke, memleket.com.tr,  26 Şubat 2007).

 

Yazar: Söyleşi: Uğur ÖZTEKE