Yüksek
Mimar, Akademisyen, Mimarlık Profesörü, Dekan, Yazar (D. 1953, İstanbul – Ö. 7
Mayıs 2022, İstanbul). Ortaöğrenimini 1960’larda İstanbul Erkek Lisesi’nde,
yüksek öğrenimini 1970’lerde İTÜ Mimarlık Fakültesi’nde yaptı. 1980'de Yüksek
Mimar (İTÜ), 1990'da Doktor (İTÜ), 1994'te Doçent (YTÜ), 2000'de Profesör (YTÜ)
oldu.
1982-2004
arasında Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde öğretim üyesi olarak
çalıştı. 1984’te kurduğu bürosunda çok sayıda mimari proje üretti. 1990’larda
Aachen RWTH’da Prof. Gerhard Fehl ile imar, iskân, barınma, yerleşme ve
kentleşme tarihi konularında çalıştı. 1996’da İstanbul’da toplanan Habitat
2’nin danışma kurulundaydı. 2004’te İstanbul Bilgi Üniversitesi’ne geçerek
Mimari Tasarım Yüksek Lisans programının kurucu direktörü ve daha sonra 2009’da
açılan Mimarlık Fakültesi’nin kurucu dekanı oldu.
Prof.
Dr. İhsan Bilgin, Santralistanbul’da şehir sergilerinin küratörlüğünü ve
kitaplarının editörlüğünü üstlendi. 1987-2002 yılları arasında Metis tarafından
yayımlanan Defter dergisinin editörleri arasında yer aldı. 2011-12’de Taraf
gazetesinde köşe yazıları yazdı. Serbestiyet.com sitesinde düzenli yazıları
yayımlanmaktaydı.
Vefatı:
Prof.
Dr. İhsan Bilgin, 7 Mayıs 2022 Cumartesi
günü 69 yaşında İstanbul’da vefat etti. Vefatını arkadaşı Ali Günvar sosyal
medyadan duyurdu.
Bilgi
Üniversitesi Mimarlık Fakültesi kurucularından, mimarlık ve kentleşme
konularında çalışan akademisyen yazar Prof. Dr. İhsan Bilgin vefat etti. Cenazesinin,
9 Mayıs Pazartesi günü öğle namazını takiben Teşvikiye Camisi’nden kaldırılıp
Aşiyan Mezarlığına defnedileceği bilgisi duyuruldu.
Uygulanan
Tasarımları:
Başlıcaları,
Evidea yerleşmesi (Emre Arolat ve Nevzat Sayın ile birlikte), Şehrizar
Konakları (Nevzat Sayın ve Han Tümertekin’le birlikte), Masumiyet Müzesi, Okur
Yalısı restorasyonu, Karaca Mağazaları kurumsal mekân tasarımı, Osmanlı Bankası
Müzesi olmak üzere çok sayıda uygulanmış mimari tasarımı bulunmaktadır.
Başlıca Kitapları:
Viyana,
Chicago Metropol ve Mimarlık (2008), Liman Kentleri - Amsterdam – Barcelona –
Hamburg - Metropol ve Mimarlık – III (Editör: İdil Erkul ile, 2012), Milyonluk
Manzara - Kentsel Dönüşümün Resimleri (Hakan Bıçakcı, Cihan Aktaş, Mine Söğüt
(Ortak Kitap; Özcan Yurdalan, Gaye Boralıoğlu, Pınar Öğünç, Alev Erkilet, Semih
Akşeker, Özgür Sevgi Göral ile, 2013), Paris – Berlin - Kıtanın Başkentleri –
Metropol ve Mimarlık IV (Bilge Bal ile, 2016), Mimarın Soluğu - Peter Zumthor
Mimarlığı Üzerine Denemeler (2016, 2017),
KAYNAKÇA:
İhsan Bilgin - Kalebodur'la Mimarlar Konuşuyor (mimarlarkonusuyor.com, 10 Mayıs
2016), İhsan Bilgin özgeçmiş (emlakkulisi.com, 11.03.2020), İhsan Bilgin /
Osmanlı külliyeleri tutkulu anlatıcısını kaybetti (t24.com.tr, 18.03.2020),
İhsan Bilgin (eksisozluk.com, 18.03.2020), İhsan Bilgin (iletisim.com.tr,
18.03.2020), İhsan Bilgin (literatur.com.tr, 18.03.2020), İhsan Bilgin
(metiskitap.com, 20.03.2020), İhsan
Bilgin (seckin.com.tr, 1000kitap.com, 20.03.2020), Akademisyen, yazar ve mimar
İhsan Bilgin vefat etti (gazeteduvar.com.tr, 07 Mayıs Cumartesi 2022), İhsan
Bilgin Vefat Etti (arkitera.com, 07 Mayıs Cumartesi 2022).
Dün
(17 Mart 2020) yitirdiğimiz mimar Alpaslan Ataman, Sedad Hakkı Eldem’e “Türk
Evi” kitaplarının yayınında destek verdikten sonra onun Osmanlı sivil mimarlığı
için yaptığını Osmanlı kamusal mimarlığı için yapmış; Fatih, Süleymaniye gibi
İstanbul’a damga vurmuş anıtsal örneklerinden mahalle ölçeğine o evlerdeki
sivil yaşantıya kamusal hizmet veren külliye komplekslerinin ardındaki mekânsal
mantığı yalın mimari anlatımlarla ifade edilebilir bir sistem olarak yeniden
kurmuştu.
Alpaslan
Ataman'ın tasnifiyle, bir göz yapıdan türeyip külliyeleri meydana getiren
üniteler.
Bir
Göz Yapıdan Külliye’ye adlı eseri, daha önce herhangi bir orijinal veya yeni
kaynakta açıklanmamış pek çok şeye açıklık getiriyordu: Mevcut yol sistemine
teğet ortogonal geometrik sistemle Bağdat’la Belgrad arasında birer günlük
yol mesafesiyle konumlanmış menzil
(kervan) külliyelerinden, Üsküdar’daki minör
Şemsi Paşa’ya, farklı programlarla yüklü, yaşları yüzyıllara yayılmış
bütün külliyelerin mekânsal yapılanışını kavramak ve yeniden üretmek bu bakışla
mümkün oluyordu. Konuşmaya başladığı an ortamı saran tutkulu zekâsı ve
coşkusuyla kurumların göze alamadığı bu zor işe girişti, istikrarlı inadıyla da
bu zor projenin üstesinden geldi.
Daha
epeyce yerli-yersiz kullanılacağı besbelli külliye sözcüğü bundan böyle
müellifinden mahrum kalan kitabın vesayetinde olacak. Mimarlar Tasarım Yayınları’nca yayımlanmış ve
çoktan baskısı tükenmiş kitabın yeni baskıları için de Janus veya YEM gibi
yayınevleri geliyor öncelikle akla.
Ataman’ın
külliye ve sivil mimarlık ünitelerini oranlayarak bir araya getirdiği özgün
çizimi.
Külliyeleri
var eden muazzam tipolojik sanayiye, temeli yalnızca Osmanlı mimarisinde
kullanılan ve “göz” dediğimiz yapı birimine dayanan kentsel bir mimari sistem
olarak bakan Alpaslan Ataman’ın mimariye katkısı külliyeyle sınırlı da değil:
Herhangi bir vesileyle onun tutkulu anlatısından mimarlık yorumu işitmiş olan
mimarların bundan böyle onu hatırlamadan işlerini sürdürmeleri zor olacak.
KAYNAK:
İhsan Bilgin / Osmanlı külliyeleri tutkulu anlatıcısını kaybetti (t24.com.tr,
18.03.2020).