Edebiyat
araştırmacısı, tasavvufçu (D. 1326 [1910], Terbicik köyü / Erzurum – Ö. 23 Ocak
2005, İstanbul). İlkokulu Yıldızeli’nde bitirdi. Daha çocuk yaşta iken
babasından Arapça ve Farsça öğrendi. Kuleli Askeri Lisesini 1929’da, Harp
Okulunu da 1931 yılında bitirdi. Sonra Millî Savunma Bakanlığının izni ile,
İstanbul Üniversitesinde sınava girerek öğretmenlik sertifikasını aldı. 1935
yılında Kuleli Askeri Lisesinde Tâhirü’l-Mevlevî’nin (Tahir Olgun) yanında
stajını tamamlayarak öğretmenliğe başladı.
Yayımlanmamış
birkaç çalışması da bulunan Şefik Can, 23 Ocak 2005’te Konya’da vefat etti. 26
Ocak günü dostları tarafından İstanbul'dan Konya'ya getirilerek Selimiye
Camii'nde kılınan öğlen namazının ardından daha önce bizzat kendisi tarafından
hazırlattırılan mezarına defnedildi.
ESERLERİ:
Mevlânâ
ve Eflatun (1965, 2. bas. 2004), Klasik
Yunan Mitolojisi (1970), Mevlâna - Rubailer
(199I), Mevlana, Hayatı – Şahsiyeti - Fikirleri (1995, İngilizceye çeviri, 2004), Konularına Göre
Açıklamalı Mesnevi Tercümesi (1997), Divan-ı Kebir - Seçmeler (4
cilt, 1999), Cevahir-i Mesneviye (2 cilt, 2001), Güldeste (Erzurumlu İbrahim Hakkı’nın
Mevlânâ’dan seçtiği 50 şiir, Konya, 200I), Mesnevi
Hikâyeleri (2003).
KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009), H. Nur Artıran / Sertarik, Mesnevihan” (semazen.net,
16.03.2016).