Halk ozanı (D. 1887, Zor köyü / Yusufeli /
Artvin – Ö. 1951). Yusufelili Huzurî diye bilinir, Huzurî mahlasıdır. Soyadı
kanununun çıkmasıyla Coşkun soyadını aldı. Babası da hece ve aruz vezniyle şiir
yazıp söyleyen bir âşıktı. Yedi yaşında başladığı medresede, on iki yıl eğitim
gördü. İlk saz derslerini Âşık İznî’den aldı. Birinci Dünya Savaşı yıllarında
askerde başçavuşluk, iaşe subaylığı gibi görevlerde bulundu. Şavşat İl Nüfus
Müdürü, Yusufeli ilçesi tapu memuru olarak ve serbest çalıştı. İlköğrenimini
babası ve köy muhitinde aldı. Edebî kişiliğini Âşık Ömer, Bayburtlu Zihnî,
Erzurumlu Emrah, Bolulu Dertli, Kayserili Seyranî gibi âşıkların etkisinde
oluşturdu. Hece ve aruz vezniyle destan, koşma, semai ve muammalar yazıp
söyledi. On birli hece ile söylediği şiirlerinin bir kısmı kayboldu. Aruzla
yazdığı şiirlerini mürettep divanına aldı. Vatan, ahlâk, sosyal ve mizahî
konuları işlediği destanlar yazdı. Koşmalarında sevgilinin güzelliği,
insanların iki yüzlülükleri, dinî ve tasavvufî konular, gurbet, tabiat sevgisi
gibi konuları işledi. Kafiyenin her çeşidini kullandı.
ESERLERİ (Şiir):
Lütfi Beğ Hikâyesi (türkülü hikâye), Mevlid-i Nebevi
(mesnevî biçimde), Divan (klasik tarzdaki şiirler).
HAKKINDA: Pertev Naili Boratav - Halil Vedar
Fıratlı / İzahlı Halk Şiiri Antolojisi (1943), Hikmet Dizdaroğlu / Yusufelili
Ali Huzurî Coşkun Hayatı Şahsiyeti Şiirleri (1949) - Bir Monografi Tahribi
(Türk Folklor Araştırmaları, sayı: 24, Temmuz 1951), Mustafa Çaldağ / Aşık
Huzurî’yi Kaybettik (Türk Folklor Araştırmaları, sayı: 28, Kasım 1951), Müjgân
Cunbur / Başakların Sesi-Türk Halk Şairleri Eserleri ve Hayatları (1968), M.
Adil Özder - Abdullah Aydın / Yazı ve Resimlerde Çevre İncelemesi: Artvin İli
(1969), TDE Ansiklopedisi (c. 2, 1976), Naim Alkan / Türk Halk Edebiyatı
(1973), Mehmet Gökalp / Artvin Saz Şairleri-40 Şair-170 Şiir (1981), Sunullah
Arısoy / Türk Halk Şiiri Antolojisi (1985), Asım Bezirci / Türk Halk Şiiri (c.
2, 1993), TDOE – TDE Ansiklopedisi 2 (2002).
