Asker, siyaset adamı, Milli Mücadele komutanlarından, Osmanlı Meclis-i Meb'ûsân IV. Dönem
Sivas Mebusu, TBMM I. Dönem Sivas
Milletvekili (D. 1880, Asir / Yemen – Ö.
5 Aralık 1931, İstanbul). Daha çok Kara Vasıf olarak bilinir. Mehmet Vehbi Bey’in
oğludur.
İlk ve orta öğrenimini babasının görevli
bulunduğu çeşitli yerlerde tamamladıktan sonra 13 Mart 1898'de Harbiye
Mektebine girdi. Harp
Okulu'nu ve Harp Akademisini bitirerek kurmay subay oldu. Çeşitli cephelerde savaşlara katıldı. Milli
Mücadele'nin başından itibaren İstanbul'daki en faal elemanlardan birisiydi.
Burada Anadolu ve Rumeli Müdafaai Hukuk Cemiyetini temsil etti, bir yandan da
gizli Karakol Cemiyetini yönetti. Bu çabalarına karşın, Sivas Kongresi'nde
ateşli bir manda savunucusu olarak kürsüye çıkışı, başta Mustafa Kemal olmak üzere, delegelerin
çoğunu şaşırtmıştı. Bununla birlikte, savunduğu görüşü saplantı haline
getirmedi ve önce son Osmanlı Meclis-i Mebusanına IV. Dönem Sivas Mebusu olarak
girdi. İstanbul'un işgalinde Malta'ya sürülenler arasında yer aldı. Türkiye’ye
dönüşünde de Birinci Büyük Millet Meclisi (TBMM)'nde gene Sivas Milletvekili
olarak yer aldı.
I. Dönemde
milletvekilliği sona erince İstanbul'a yerleşti. 17 Kasım 1924'te Kâzım Karabekir Paşa'nın Başkanlığında kurulan "Terakkiperver Cumhuriyet
Fırkası" Yönetim Kurulunda görev aldı. Genel Sekreterlik yaptı. Doğu
Ayaklanmasında Fırkanın 3 Haziran 1925 Bakanlar Kurulu kararıyla
kapatılmasından sonra aktif politikadan çekildi.
14 Haziran 1926'da
ortaya çıkarılan Atatürk'e suikast teşebbüsü olayı ile ilişkisi görülerek tutuklandı. Ankara
İstiklâl Mahkemesinde yapılan yargılaması sonunda 26 Ağustos 1926 tarihinde beraatına karar verilerek aklandı.
5 Aralık 193l'de
Kızıltoprak'taki evinden çıkarak demiryolunda istasyona doğru yürüdüğü sırada
karşıdan gelen lokomotifin altında kalarak hayatını kaybetti. Zühtü Paşa Camii civarındaki aile kabristanında toprağa
verildi. Evli olup altı çocuk babası idi. Genellikle (Kara Vasıf Bey) olarak
anılmaktadır. Ailesi (Karakol) soyadını almıştır. Rusça, Fransızca, Arapça biliyordu.
KAYNAKÇA: Türkiye Ansiklopedisi
3 (1974), Kemal Öztürk, İlk Meclis – Belgesel (1999),
TBMM Albümü 1920-2010 (1. cilt, 2010).
