Osmanlı tarihçisi ve kadısı (D. ?, İstanbul –
Ö. ?). 18. yüzyılın ikinci yarısında yaşadı. Doğum ve ölüm tarihleri kesin
olarak tespit edilememektedir. Tam adı Taylesânizâde Hâfız Elhâc Abdullah
Efendidir. Öğrenimini tamamladıktan sonra 1768 yılında İstanbul’da Şeyh Necib
Medresesine müderris, daha sonra kadı oldu. 1773’te Tepedelen, daha sonra
Gölhisar ve Hurpişte kadılıklarına tayin edildi. Bu arada imamlık yaptı.
1777’de Prizren, daha sonra Balçık kadısı (1786-90) oldu. Okçulukta “Kemankeş”
lakabını almaya hak kazanacak denli mâhirdi.
Abdullah Efendinin eseri Târîh-i Lebîbâ,
rûznâme tarzında yazılmıştır, 14 Haziran 1784-23 Kasım 1789 tarihleri
arasındaki vakaları içerir. Yazar, eserinde İstanbul’daki olayları, mensup
olduğu ilmî sınıfı ve medrese ile ilgili olayları, tayin ve azilleri nakletti.
Bilinen tek nüsha Süleymaniye Kütüphanesindedir.
HAKKINDA: Feridun M. Emecen / Târîh-i
Lebîbâ’ya Dair (Tarih Dergisi, sayı: 33, 1982) - TDV İslâm Ansiklopedisi (c. 1,
1988).
