İzzet Yasar

Yazar, Şair

Doğum
24 Mayıs, 1951
Ölüm
13 Temmuz, 2018
Eğitim
Galatasaray Lisesi
Burç
Diğer İsimler
Reşit İmrahor

Şair ve yazar (D. 24 Mayıs 1951, İstanbul – Ö. 13 Temmuz 2018, İstanbul). Reşit İmrahor adını da kullandı. Bu adla Enis Batur ve Ahmet Güntan da yazdılar. Galatasaray Lisesini bitirdi, İstanbul Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümündeki öğrenimini tamamlamadı. Bir süre çevirmen olarak çalıştı. 1976 yılından sonra reklam şirketlerinde metin yazarlığı yaptı. 13 Temmuz 2018’de İstanbul’da hayatını kaybetti.

1970 yılından itibaren Birikim ve Yeni Dergi’de yayımladığı şiirleriyle tanındı. Daha sonra hikâyeleri, eleştirileri ve sinema konusunda çevirileri de yayımlandı. Şiirleri Varlık, Adam Sanat’ta yer aldı. Dönüşü Olmayan Hikâyeler’le 1981 Sabahattin Ali Öykü Ödülünü kazandı.

 

Hakkında Ne Dediler?

 

“İzzet Yasar, Mustafa Irgat gibi kapalı bir şairdir. Neredeyse ikisi de şimdiye kadar kullanılmayan bir dilde yazıyorlar. İzzet’in poetikası da böylece giderek dil oldu. [Lacan’ın yazılarını cebinden düşürmemesi boşuna değildir.] Bugün İzzet Yaşar bir başına kapalı, çetin, lanetli bir şiiri sürdürüyor. Nerdeyse, anlaşılmak, paylaşılmak istemiyor gibidir. Ya gerçek mi? Onun için şiirde asıl gerçek, gerçek olmamakta yatar çünkü.” (İlhan Berk)

 

***

 

“İzzet Yasar, sadece Türkiye ölçüsünde değil, dünya ölçüsünde de birinci sınıf hikâyeler yazıyor.” (Demir Özlü)

 

ESERLERİ:

 

Şiir: Kanama (1974), Yeni Kuş Bakışı (1979), Ölü Kitap (1983), Kuvve’den Fiil’e (Enis Batur ve Ahmet Güntan ile, Reşit İmrahor adıyla, 1993), Dil Oyunları (2002), Uykum Kaçtı İyice (2002).

Hikâye: Dönüşü Olmayan Hikâyeler (1981), Özel Sektör İmamı (2003).

Şiir-Hikâye: Tüm Eserleri (1995).

Deneme: Balta/Zar (sinema yazıları, 1999).

Derleme: Unutulmuş Şiirler Antolojisi (Reşit İmrahor adıyla, 1994).

Çeviri: Dikenli Tel (M. Scorza’dan, 1984), Bakış ve Ses (P. Bonitzer’den, 1995), Bilitis’in Şarkıları (P. Louÿs’dan, 1997).

 

KAYNAKÇA: Tuncer Uçarol / İzzet Yasar’ın Şiirleri (Sesimiz, Ocak 1981), TDE Ansiklopedisi (c. 8, 1976-98), Seyit Kemal Karaalioğlu / Resimli Türk Edebiyatçılar Sözlüğü (1982), Orhan Kahyaoğlu / İzzet Yasar Şiiri Niye Bıraktı? (Sombahar, sayı: 30, Temmuz-Ağustos 1995), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), İhsan Işık / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007), TBE Ansiklopedisi (2001), Aslı Örnek / Dil Oyunları (Radikal Kitap, 22.10.2002), Dil Oyunları (Cumhuriyet Kitap, 31.10.2002), Enver Topaloğlu / Maskeli Süvari (Radikal Kitap, 29.11.2002), Uykum Kaçtı İyice (Kitap Rehberi, Kasım 2002), Murat Erol / Özel Sektör İmamı (Heceöykü, Şubat-Mart 2004), Nail Tan (Türk Dili, S. 800, s. 110).

 

KÂR ŞİİRİ

kapılarıyla geçiyor kullar

güneş dille yazılı mezar taşlarına

 

tefeciler tefe koymuşlar

kafeslenmiş ayılar sessizlikte aç oynuyor

 

şimdi gökten ecdâd inecek

ve bütün idare meclislerinin azâsını öpecek

 

neden şaşıyorsun? arta değer kaldı mı hayatta

gemisinden kurtulan kaptandır

 

sert adımlarla geçen işbölümünü dikerek

bahar, yaz ve kar aylarıdır.

 

 

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör