Hüseyin Atlansoy

Şair

Doğum
Eğitim
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji

 Şair. 1962, Mihalıççık / Eskişehir doğumlu. İlk ve ortaöğrenimini Eskişehir’de tamamladı. Boğaziçi Üniversitesi Temel Bilimler Fakültesinde bir süre okudu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümünü bitirdi.

Şiirlerini 1982’den itibaren Yedi İklim, Yönelişler, İkindi Yazıları, Şiir Atı, Kayıtlar, İpek Dili, Albatros, Dergâh, Bürde ve Hece dergilerinde yayımladı. 1990 yılında Şehir Konuşmaları isimli eseriyle Türkiye Yazarlar Birliği tarafından yılın şairi seçildi.

“Hüseyin Atlansoy şiirinde belirgin temalar olarak aşk, ölüm, çocuk, ben, medeniyet, şehir (İstanbul) sayılabilir. Esasında, modern şiirin doğasına uygun olarak, Atlansoy’un imgeleri çeşitlilik ve zenginlik arz eder. Göz, ayna (gözgü), kedi, yağmur, rüya, metafizik, renkler (kırmızı), çay, esmer (zenci), muhacir, muhalif, zorba başat imgelerdir.” (Turan Karataş)

İlk kitap ‘İntihar İlâcı’; bungun, savruk, içedönük (hatta kapalı demeli) bir kitap tam anlamıyla. Bu, hem teknik hem söyleyiş biçimi hem de şairin gerek iç dünyasında gerekse dış dünyasında olup bitenleri algılayışı / duyuşu bakımından böyle. Üstelik epeyce öfkeli bir şairle karşı karşıyayız bu kitapta; özellikle zulme karşı öfkeli. Bir de zencilik, kızılderililik var; yenilmişliğe isyan yani.(…) Balkon Çıkmazında Efendilik Tarihi, İntihar İlâcı’ndan vazgeçmiş, yani içeride yapamayıp dışarı çıkmış lâkin dışarıda o mutantan ve çıkıntı balkonla yüzyüze kalmış bir şairin delikanlıca konuşmaları.(…) Şehir Konuşmaları, ilk kitabıyla ‘konuşmayı başaramamış’ sadece mimikleriyle yetinmiş bir şairin ‘konuşmayı başarmış’ hali kısaca. Hem de olabildiğince konuşma diline yaslanan en spontan haliyle. (…) Özellikle ‘Kaçak Yolcu’yla kendi yatağını ve sesini tam anlamıyla bulmuş bir şair Hüseyin Atlansoy. (…) Sözün özü; H. Atlansoy, ölümün, dirimin, aşkın şairi. Üçlemeyi tek’e indirmek gerekirse tek kelime ile; aşk’ın. Bu yüzden şairin pek çok şiirinin matrisi aşk’tır.” (Mehmet Solak)

ESERLERİ:

İntihar İlacı (1985), Balkan Çıkmazında Efendilik Tarihi (1987), Şehir Konuşmaları (1990), İlk Sözler (1998), Kaçak Yolcu (1998), Su Burcu (5 kitap birarada, yeni şiirleriyle, 2005).

HAKKINDA: Sombahar (sayı: 4, Mart-Nisan 1991), Osman Özbahçe / Hüseyin Atlansoy’un Şiirini Okumak I-V (Hece dergisi, Ocak-Şubat-Mart-Nisan-Mayıs 1999), Ali Yalkın / Söyleşi: Şiir Belli Bir Derinliğe ve Genişliğe Ulaşmazsa, Bir Yerden Sonra Bizi Çarpmaz - Turan Karataş / Hüseyin Atlansoy’un Şiirine İçten bir Bakış Denemesi  - Mehmet Solak / Hüseyin Atlansoy’un Şiiri ya da İlk Sözleri’nden Son Sözleri’ne Kaçak Yolcu’nun Serüveni - Erdal Çakır / Ben Hüseyin - Dinçer Eşitgin / Kaçak Yolcuları Bekleyen Perondaki Melek - Mehmet Uçar / Hüseyin Atlansoy: Anafordan Esenliğe Bir Kaçak Yolcu (Hece, Şubat 2004).

 

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör