Hüseyin Avni Göktürk

Hukukçu, yönetici, bürokrat, müsteşar, siyaset adamı, milletvekili, senatör (D. 1901, Niğde – Ö. 1983, İzmir). Konya Sultanisi (Lisesi)'ni, Konya Erkek Öğretmen Okulunu, İs­tanbul Hukuk (1927) ve Cenevre Hukuk (1933) fakültelerini bitirdi. Hukuk dok­torasını da Berlin'de yaptı (1934). Yükseköğrenim için yurtdışına gitmeden önce Türk Tarih Encümeni kâtipliği ve Danıştay üye yardımcılığı (1928) gibi resmî görevlerde bulun­muştu. Türkiye'ye dönünce yine resmî hizmete girdi, Adalet bakanlığında görev aldı, yargıçlık yaptı, Adalet Bakanlığında Ceza İşleri Şubesi müdür yardımcılığı, Ankara'da sulh hâkimliği yaptı. 1935'te doçentlik sınavını kazanarak An­kara Hukuk Fakültesinde medeni hukuk doçenti oldu. Aynı dö­nemde Siyasal Bilgiler Fakültesinde de medeni hukuk dersleri verdi. 1941'de profesörlüğe yükseldi. Çalışma Bakanlığı Müsteşarlığı (1946-1948) yaptı. Müsteşarlığa atanınca Siyasal Bilgiler Fa­kültesindeki görevini bıraktı.

Göktürk, 1950'den sonra siyasetle ilgilenmeğe başladı ve 1954'te Demokrat Parti (DP)'den Niğde Milletvekili seçildi.  Ertesi yıl 3. Menderes Hükümetinde Adalet Bakanı oldu. Adalet Bakanlığı sıra­sındaki hukuk uygulamaları yüzünden sık sık eleştirilmiştir. Göktürk'ün siyasî hayatı 1957 seçimlerinde Meclis'e dönememesi üzerine kesintiye uğradı. Artık üniversiteyle de ilgisi kalma­mıştı. 1957'de bir süre Milli İstihbarat (MİT) Başkanlığı yaptı. 1958'de Türkiye Sınai Kalkınma Bankası yönetim kurulu başkanlığına getirildi. 27 Mayıs 1960 askeri müdahalesinden sonra yedi ay kadar Yassıada'da tutuklu kaldı ve beraat etti. 1966 yılında Adalet Partisi (AP)'den Niğde Senatörü seçildi. 1983 yılında İzmir’de öldü. Göktürk’ün, Türkçe ve Fransızca olarak yazılmış veya çevrilmiş hukuk ve siyaset kitapları vardır. 

ESERLERİ:

Annuaire interparlementaire: La Turquie (Paris, 1931), l'Extinction du pouvoir de representation et les effets qui en de-coulentJ Etüde de Droit Suisse (doktora tezi,  Cenevre, 1934), İsviçre Borçlar Kanunu Şerhi (H. Oser'den çeviri, 1935), Türk Hukukunda Yazılı Şekil (1937), İlim Halinde Siya­set (Ankara, 1937), Miras Hukuku (İstanbul, 1937), Şahsın Huku­ku  (1942), Aile Hukuku  (1943), Eski ve Yeni Mülkiyet Hukukumuzda Toprak Kanunu Kasarısı Ana Prensiple­ri Arasındaki Münasebetler (Ankara, 1945), Borçlar Hukuku (1. kısım, 1947; 2. kısım, 1951).

KAYNAK: Türkiye Ansiklopedisi 2 (1974), Milliyet Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi (9. cilt, 1986), Milli Emniyet Reisleri (mit.gov.tr, erişim: 7.1.2016).