Şair ve yazar (D. 2 Mart 1930, Süleymanlı bucağı / Kahramanmaraş - Ö. 3 Şubat 2001, Kahramanmaraş). Süleymanlı İlkokulu (1943), Dicle Köy Enstitüsü (1951), Gazi Eğitim Enstitüsü (1959) mezunu. Süleymanlı’da ilkokul öğretmenliği (1951-59) yaptı.
1959 yılında
dışardan girdiği Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü sınavlarını vererek
Kahramanmaraş Lisesi edebiyat grubu öğretmenliğine atandı. Buradaki
öğretmenliğinin yanı sıra üç yıl da müdür yardımcısı olarak (1960-81) hizmet
verdi. 1981 yılında kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. Emekli olduktan sonra
özel dershanelerde (1984-95) çalıştı.
Türkiye
Yazarlar Sendikası ve Edebiyatçılar Derneği üyesiydi.
İlk ürünü Varlık
dergisinde (15 Mart 1964, sayı: 618) yayımlanan bir inceleme yazısıydı. Sonraki
yıllarda Varlık, Türk Dili, Hisar, Edebiyat Dergisi, Ilgaz, İmece, Güney,
Meltem, Edebiyat Cephesi, Hakimiyet Sanat, Ozanca, Oluşum, Sesimiz, Yeditepe,
Yaba, Ekin, Kıyı, Şiir-Öykü, Damar, Çağdaş Türk Dili, Yansıma, Abece, Söylem,
İnsancıl, Kiraz, Karşı, Öğretmen Dünyası gibi dergilerde yazdı. 1970
yılında TRT Deneme Başarı Ödülünü, Etos Evrensel Kültür Sanatevi tarafından
Hümanist Enternasyonal’ın üçüncü yıldönümü onuruna düzenlenen yarışmada “Yalnızlıktan
Kurtulmak” adlı denemesiyle seçici kurul özel ödülünü kazandı.
ESERLERİ:
Hikâye: Görmeden Gidenler (1966), Güneşin Parmakları (1970), Bir Sevgi Adamı (1983).
Şiir: Kuş Gölgesi (1967), Umut Bir Gül Uzatırken (1986), Sevgi Güneşi (şiir, öykü, deneme,
1996), Güz Rengi Ayrılıklar (önceki
kitaplarına girmeyen şiir, öykü ve denemeleri, 2000).
Deneme: Kendini Yenilemek (1976), Boşta Bırakanlar (1979), Beyaz Sesler (1984), Sözcüklerle Öpüşmek (1998), Şiirle Gelen Aşk (2001).
Çocuk Hikâyesi: Çocukla Keklik (1977), Sakar Oğlak (1980), Barış İstiyorum (1996).
Roman: Şiirle Gelen Aşk (2003).
Şevket Yücel İçin Ne Dediler?
“Narların
çiçek açtığı mevsimde, bir değirmenin bitişiğindeki bahçede geçen olaylar,
ağaçlar, sevişen yılanlar, ışıkların ve renklerin kaynaştığı bir dünyada
nabızları vuran tabiat, yılanların nefretinden değil, onların sevgiyle mest
oluşlarına kızan, vahşi bir saldırıyla onları ikiye bölen değirmenci. Yaşar
Kemal’in Orta Direk’indeki Yılanlı Bahçe ya da J. Giono’dan bir sayfa okuyorum
sandım. Şevket Yücel’in kitabındaki yirmi bir hikâyeyi aynı ilgi ve hayranlıkla
okudum.” (Tahir Alangu)
KAYNAKÇA: Tahir Alangu / Görmeden Gidenler (Varlık Yıllığı, 1967),
M. Eminoğlu / Şevket Yücel’in Kitapları (Meltem dergisi, sayı: 9, Temmuz 1968),
Muzaffer Uyguner / Güneşin Parmakları (Hisar dergisi, sayı: 82, Ekim 1975), TDE
Ansiklopedisi (c. 8, 1976-98), Seyit Kemal Karaalioğlu / Resimli Türk
Edebiyatçılar Sözlüğü (1982), Yurt Ansiklopedisi (c. VIII, 1982-1983), İhsan
Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) - Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001,
2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) - Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas.
2007), Osman Nuri Poyrazoğlu / Yüzyüze Görüşmeler
(1997), Ahmet Özer / Sanatının 40. Yılında Şiirden Denemeye Bir Yoğun Emek
(Kıyı dergisi, sayı:154, Ocak 1999), Ali Taş / Sözcüklerle Öpüşmek (Çağdaş Türk
Dili, sayı: 131, Ocak 1999), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü
(18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas.
1999), Osman Nuri Poyrazoğlu / Kitap Kitap Şiir Gelir Bizlere (2000), Hasan
Akarsu / Şiirler Değdi Sevdaya (2000), Hasan Akarsu / Şiirin Kanatlarında
Mektuplar (2001), TBE Ansiklopedisi (2001), Şevket Yücel Üzerine Yazılanlar -
Mustafa Okumuş / Kendini Kendinde Aşan İnsan (Alkış dergisi, Ocak-Şubat 2003), Mehmet
Nuri Yardım / Yazar Olacak Çocuklar (2004).