Şair, yazar. Terme / Samsun doğumlu. Babasının görevi (Tarım Kredi Koop. Müdürü) nedeniyle
çocukluğu bir kasabada geçti. Sıkı bir aile disiplini ile büyüdü. Dört kardeşin
en büyüğü.
Şiir ve kitap tutkusu çocukluk yıllarında başladı. İlk şiir
okuduğunda, boyu kürsüye dahi yetişmiyordu. Okul etkinliklerinde aktif olmayı tercih
etti. Eğitim hayatı boyunca okul
programlarını sundu.
Uzun zaman Ordu / Fatsa’da ikamet eden şair, kitap- kırtasiye
üzerine iş yerini işletirken, bir yandan da edebiyata gönül verenlerle şiir
sohbetlerinde bulundu.
Bazı edebiyat
dergilerinin editörlüğünü üstlendi.
Birkaç arkadaşı ile çıkardığı Edebiyat Sokağı dergisinin, genel yayın
yönetmenliğini yaptı. Yaklaşık üç yıl kadar köşe yazarlığı yaptı.
Ümit Zeynep Kayabaş, yaklaşık on üç yıldır Paris’te yaşamakta
olup, Fransa’da Türk kültürünü tanıtım
organizasyonları düzenlemekte.
Şiirleri; “Yedi İklim, Dergâh, Hece, Bir Nokta, Mühür, Mor Toka,
Yolcu, gibi birçok edebiyat dergilerinde
yayımlandı.
Şiirde mana öncelikte olduğunu savunan ve imgenin ağırlığına
dikkat çeken şairin bu sahadaki yazısı Hece dergisinde yayımlandı.
Düzyazıları Milli Gazete ve Virgül gibi gazete ve dergilerde yer
aldı. Şiirleri Fransızca ile Hollandacaya da çevrilen Kayabaş’ın şimdiye kadar
üç şiir kitabı yayımlandı.
Aile ve kadın üzerine özel çalışmaları bulunmakta.
Şairimiz, bir erkek çocuk annesidir.
Ümit
Zeynep İçin Ne Dediler?
“Şiirin duygu ve imgelem
kadar hesap işi olduğunu fark eden nadir seslerden Ümit Zeynep Kayabaş, gerek
ahenk gerekse imge gücüyle dikkatleri üzerine çekmeyi başarıyor.” (Yaşar
İliksiz) “İlk kitabı ‘Kâğıttan Evler’ ile Türk şiirinde kadının sesi yok diyenleri
mahcup etmeye aday görünen Ü. Zeynep Kayabaş, ikinci şiir kitabında, ilk şiir
kitabından daha kuvvetle kendisine şaire denilebileceğini daha da güçlendirerek
çıkıyor şiir severlerin karşısına.”(Haber Vakti, 27 Nisan 2012).
***
“Sıkı dokuyuşlarla şiirinde ince ve derin bir lirizme ulaşan
Ümit Zeynep Kayabaş, aynı zamanda hakikatin kapılarını aralamakta ısrarcı ve
özgün bir poetik duruş sergiliyor.” (Sefa Koyuncu).
Kitapları:
Kâğıttan Evler (2010),
Saati Geri Aldım (2012),
Gün Bitti (2014).
KAYNAKÇA: Yaşar İliksiz / Türk Şiirinde Güçlü Bir Kadın Sesi
(Haber 7, 29 Haziran 2010), Uzaklık özgür kılar insanı yazarken (Yeni Şafak, 16
Mayıs 2012), Ahmet Sezgin / Termeli Yazarlar ve Şairler Ansiklopedisi (2012),
İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (C. 12, 2020).
Asarken
uykumu elma ağacına
Bir
tadımlık haz çalıyorum dünyadan
Ölüm
kokusu için
Mezarlığı sarıyorum yastığıma.
Bin
defa kusuyorum dünyayı
Bin
defa gömüyorum ağzımı
Akşam
ezanına.
İbrahim’e benzer bir suskunluğum var
Sadece
Allah’ın anladığı suskunluğum
Bir de
koklayıp durduğum çocukluğum.
…
------------------------------------
KAYNAK: Ümit Zeynep Kayabaş’ın
kendisinden.
Üzerime
yeryüzü yorgunluğu yağıyor
Çoğalan
sabırla
Har olup
Meryem kokan
kadınları ağırlıyorum.
Dağılan sis
sarhoş ediyor
Yok
kıvrımlarını.
Göğsümdeki
sızı siliyor
Annemin
gözyaşlarını.
Hiç
anlamadım Allah’ım
Alnıma
yazılanları
-Bağışla
şaşkınlığımı
Teşekkür
ederim… ‘belâ’
dedim iyi ki
İlk ve son sözümü
Hangi insan ağzıma yaklaşsa
Terk ediyorum gölgemi.
Bak!
Can tanesi
Gül taş kesiliyor açmadan
-Bir yerden tanışıklığımız var
Belki de aynı yüzün ağrısından
Nasıl
gizleyecekse yeryüzü tanrıdan ellerimi
Aramızda kalan kısa bir takip mesafesi
Kolları olmayan insanın sığınışı gibi
Sığınıyorum kalabalık ruhuna
Hissediyor musun ki
En son konuşuyor diş ağrısı
Diyor ki – dünya yeniden yaratılmalı
yorulduğumuzda.
Silemiyorum
Ölü taklidi yapan kızların dudağından
Böğürtlen
lekesini
Öyle çok
alıştık ki
Solmuş
kasımpatıların huzursuzluğuna
Masal
cinlerine dilek tutmaya
Kirli
kâğıtların altındaki suyun imzasına.
Karşıki
dağın suyuna gitmeyen ağaç
Anlatsana
Yüzsüzlükten
zevk alan insanlara
Açlığı.
Hadi anlat -
Arsızlığın can yakışını
Koparıyorum
topraktan şehadet parmağımı.
-Ben
Dünyanın
ortası
Sen Kıyısı
ve uzağı
Aynı ağızdan
öpüyoruz yalnızlığı.
…
------------------------------------
*Ümit
Zeynep Kayabaş’ın kendisinden.