Şair (D. 1915, Oğarı
Bahsan köyü / Kabardin - Balkar Cumhuriyeti - Ö. 1942). Çocukluk yıllarından
itibaren edebiyat yanı güçlü ve konuşma sanatına yatkın olmasından dolayı
köyünde kendisine “Kıyama” (kıyamet) lakabı verilmiştir. Pyatigorsk Öğretmen
Okulu (1931) mezunudur. İlk şiiri 1935’te Balkar şairlerinin ilk şiirler
seçkisinde yer aldı. Kommunizmge Jol gazetesi sorumlu sekreteri olarak
çalıştı. 1930’lu yıllarda devlet ve parti görevleri üstlendi.
Alman Nazi birliklerinin
Kabardin-Balkar Cumhuriyeti’ni işgalinde (1942) Çerek İlçe Parti Komitesi
Başkanı görevinde, Almanlara karşı organize edilen gerilla hareketinin başını
çekti. Bir çatışmada esir düştü, Almanlar tarafından işkence gördükten sonra
öldürülürek cesedi Balkar vadisindeki Çirik Köl’e (Çirik Göl) atıldı. Sonradan
bu gölün kıyısında şairin mermer heykeli dikilidir. Oğarı Bahsan köyü okulu ise
Azret Budaev’in adını taşıyor. Bir Avcının Hikâyesi destanı ve Telefon
şiiri, Balkar okuyucularının, özellikle yazıldığı dönemde, ezbere bildikleri
çok popüler eserlerdir.
ESERLERİ:
Stihle bla Jırla (1935, Şiirler ve
Şarkılar), Tuvğan Jurtum (1938, Vatanım), Ötgen Jıllada (1941,
Geçmişte), Nazmula Bla Jırla (1957, Şiirler ve Şarkılar), Stihi i
Poemı (1962, Rusça; Şiirler ve Destanlar).
KAYNAK: Kanşaubiy Miziev / Balkar Şiiri
Antolojisi (2001), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar
ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas. 2009).