Sinema yönetmeni. 1 Mart 1953, Kars
doğumlu. İlk ve ortaöğrenimini babasının görevi dolayısıyla Anadolu'nun
farklı şehirlerinde tamamladıktan sonra Ankara'ya taşındı. Hacettepe
Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümü’nden (1977) mezun oldu. 1970’li yıllarda
resim ve fotoğraf alanında amatör çalışmalar yaptı. Ankara Sanat
Tiyatrosu’nda oynanan Maksim Gorki’ye ait Ana oyununu
resimledi ve ilk sergisini açtı. 1976 senesinde Çağdaş Sahne’de programlar
düzenlemeye başladı. Ankara Fotoğraf Sanatçıları Derneği’ni kurdu ve buranın
ilk başkanı oldu. Çağdaş Sahne’de sergiler, film gösterimleri, açık oturumlar
ve söyleşiler düzenledi. Aziz Nesin, Uğur Mumcu, Çetin Altan gibi önemli
düşünce insanlarıyla sanat tartışmaları organize etti.
Sinemaya 1975 yılında Zeki Ökten’in çektiği Hanzo adlı filmde
asistanlık yaparak başladı. Daha sonra yönetmen Şerif Gören ve Atıf Yılmaz ile birlikte
çalıştı. 1977 yılında başrolünde Ahmet Mekin’in oynadığı Halının
Türküsü isimli ilk filmini yönetti. Bu film 65 dakikaydı, fakat bir
yarışmaya katılabilmesi için film 30 dakikaya indirildi. Bugün tek kopyasının
Moskova Film Festivali’nde olduğu sanılan bu film aynı festivalde En Başarılı
Genç Yönetmen ödülünü aldı. 1980 yılında ilk uzun metrajlı filmi Bir Günün Hikâyesi’ni çekti ve bu
film 1982 Antalya Film Festivali'nde En İyi Yönetmen ödülüne layık görüldü. Daha sonra
peş peşe Çiçek Abbas, 14 Numara, Çirkinler de Sever, Berlin in Berlin gibi ödüllü
filmleri yönetti. Bu arada reklâm filmleri ve müzik klipleri de yöneten Sinan
Çetin, düzene karşı eleştirisini dile getirdiği Propaganda, Komiser Şekspir gibi liberal filmler ile
büyük bir gişe hâsılatı sağladı. Çetin’in kendi filmlerini çektiği Plato film adlı bir şirketi
bulunmaktadır. Ayrıca Ayn Rand ve Karl Popper gibi
filozofların eserlerini yayımladığı bir yayınevi sahibidir. Bu yayınevini yakın
dostu Atilla Yayla'nın da desteğiyle liberal düşünceyi yaymak amacıyla kurduğunu
belirtir.
YÖNETTİĞİ FİLMLER:
Halının Türküsü (1977), Bir Günün Hikâyesi (1980), Çiçek Abbas (1982), Çirkinler de Sever (1982), 14 Numara (1985), Prenses (1986), Berlin in Berlin (1993), Bay E (1995), Propaganda (1999), Komser Şekspir (2001), Mumya Firarda (Oyuncu, 2002),
Okul (Yapımcı, 2004), Pardon (Yapımcı, 2005), Şans Kapıyı Kırınca (Oyuncu, 2005), Romantik (2007), Çocuk (Yapımcı, 2008), Plajda (Yapımcı, 2008), Kâğıt (2011).
KAYNAKÇA: Agâh Özgüç / Türk Film
Yönetmenleri Sözlüğü (1995), Sevim Ak / Mahalle Sineması (1996), Sinan
Çetin: “Bir düşünceye hayatını feda edecek kadar tapmak, bir insanın başına
gelebilecek en tehlikeli şeydir” (Mithat Alam Film Merkezi, Söyleşi, Panel ve
Sunum Yıllığı 2007), Kültürün Güç Simsarları - Türkiye’de kültür sanat
hayatına yön veren en etkili 50 kişi (Hürriyet Pazar Ekim, 17 Mayıs 2009), Kâğıt'tan
devlete Çetin eleştiri (Zafer Özcan’ın röportajı, Aksiyon dergisi, 10 Ocak
20011).
