Dilci (D. 1925, Ahıska / Gürcistan - Ö. 7 Ocak
1995, İstanbul). Balıkesir Lisesi (1943), İstanbul Üniversitesi Edebiyat
Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (1947) mezunu. Bir süre çeşitli
liselerde edebiyat öğretmenliğinden sonra aynı fakültenin Eski Türk Dili
Kürsüsü asistanı oldu (1951). Burada doçentliğe (1963) ve profesörlüğe (1971)
yükselerek bölüm başkanlığına getirildi.
Eski Türk Dili alanında yaptığı çalışmalarla
tanındı. İstanbul Aydınlar Ocağı yöneticileri arasında yer aldı.
Türk-İslâm-Batı Sentezi görüşünün önde gelen savunucularından oldu.
ESERLERİ:
Türk Dil Bilgisi (1958), Osmanlıca Dersleri (1958,
1963), Orhun Abideleri (1970), Azerî Türkçesi (1971), Türkiye’nin
Bugünkü Meseleleri (1973), Türkler’in Soy Kütüğü (Şecere-i Terakime,
1974), Milliyetçiler Birleşiniz (1976), Türk Dili I, II (ders
kitabı, 1976-77).