Sait Maden

Şair ve çevirmen (D. 1932, Çorum – Ö. 21 Haziran 2013, İstanbul) . İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü (1954) mezunu. Çalışmalarını 1958 yılından itibaren kendi bürosunda grafik çalışmaları yaparak sürdürdü. Pek çok kitap resimledi ve kapak kompozisyonu ile sanatsal ve ticari simge oldu. Şiirleri 1946 yılından itibaren çeşitli dergilerde yer alan Sait Maden, 1950 yılında Varlık Yayınevince açılan çeviri yarışmasında Baudelaire’den çevirdiği bir şiirle birinci oldu. Pek çok dünya şairini İspanyolcadan ve Fransızcadan Türkçeye kazandırdı. Aragon’dan büyük bir ustalıkla çevirdiği Elsa’ya Şiirler kitabıyla 1976 Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülünü aldı.

Sait Maden, 21 Haziran 2013 günü İstanbul’da vefat etti. Cenazesi ertesi gün Üsküdar Karacaahmet Şakirin Camisi’ndeki öğle namazının ardından İstanbul’da toprağa verildi.

“Sait Maden, giriştiği bütün işlerde, giyiminde kuşamında, davranışında, hatta sesini kullanmada ‘en güzel’i yaratmanın ardındadır; Batılıların deyimiyle perfectionist’tir.” (Adnan Binyazar)

ESERLERİ:

ŞİİR: Açıl Ey Gizem (1996), Yol Yazıları (1997), Hiçlemeler (1997).

ARAŞTIRMA: Sanat Tarihi (1979), Şiir Tapınağı 1 (1985).

ANTOLOJİ: Yeryüzü Şiiri - İnsanoğlunun Beş Bin Yıllık Şiir Serüveni 1 (1998), Yeryüzü Destanları İnsanoğlunun Beş Bin Yıllık Şiir Serüveni 2 (1998), Çağdaş İspanyol Şiiri Antolojisi 1900-2000 (93 Ozandan 400 Örnek, antoloji, 2001).

ALBÜM: Simgeler (çizdiği amblem ve logolardan seçmeler, 1990).

BİYOGRAFİ: Ben Kimim (2004).

DERLEME: Fuzûlî-Bugünün Diliyle Seçmeler (2003).

ÇEVİRİ: Güneş Taşı (Octavio Paz’dan, 1962), Gerçeküstücülük (antoloji, 1963), Seçmeler (Blaise Cendrars’tan, 1964), Kara Ada Defteri (Pablo Neruda’dan, 1971), Bütün Şiirler (F. Garcia Lorca’dan, 1974), Yirmi Aşk Şiiri ve Umutsuz Bir Şarkı (Pablo Neruda’dan, 1975), Elsa’ya Şiirler (Aragon’dan, 1975), Seçme Şiirler (Eugenio Montale’den, 1976), Şiirler (Paul Eluard’dan, 1976), Şiirler (Saint John Perse’ten, 1981), Şiir Tapınağı (seçmeler, 1985), Şiirler (Vladimir Mayakovski’den, 1985), Kötülük Çiçekleri (Baudelaire’den, 1993).

KAYNAKÇA: Yurt Ansiklopedisi (c. III, 1982), Seyit Kemal Karaalioğlu / Resimli Türk Edebiyatçılar Sözlüğü (s. 349, 2. bas. 1982), Tuncer Uçarol / Sait Maden’in Bir Şiiri: “İçeri” (Çağdaş Türk Dili, Haziran 1996) – “Açıl Ey Gizem” ya da Sait Maden Günlüğü (Cumhuriyet Kitap, 2.10.1997) - Uludağ’ın Etekleri Gümüşten İçinde Sait Maden’in Şiirleri (s.192-208, 1999) - Mor Taka (Kış-Bahar 2005) – Gökyüzü Günlüğü (Dil Dergisi, Kasım 2001) - Sait Maden’in Şiirlerinde Gökyüzü (Varlık, Mayıs 2002) - Kum (Ekim 2002 – Kasım 2002), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TDE Ansiklopedisi (c. 6), XIV. Yüzyıldan Günümüze Çorumlu Şairler (1999), Çağdaş İspanyol Şiiri Antolojisi 1900-2000 (Kitap Rehberi, Aralık 2001), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan Işık / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009), Adnan Binyazar / “Yeryüzü Şiiri” Üstüne - Şiirin Kaynağına Doğru (Cumhuriyet Kitap, 4.7.2002), Türkiye Yazarlar Birliği / Türkiye Kültür Sanat Yıllığı (2014).