Anı yazarı (D. 1861, Bursa – Ö. 1933). Örikağasızade
sanıyla tanındı. Mutasarrıf Ahmed Nafiz Paşa’nın oğlu, yazar Nahid Sırrı
Örik’in babası. Mülkiye Mektebini (1882) bitirdi. Aynı yıl maaşsız olarak
Hariciye Nezareti Tahrirat-ı Hariciye Kalemi mülâzımlığı (stajyerliği) ile
göreve başladı ve ek görev olarak Erkek Öğretmen Okulunda coğrafya dersleri
verdi. Yıldız Sarayı tercümanlığına (1884) atandı. İstanbul Hukuk Mektebinde
(1887) tarih-i umumî öğretmeni oldu. Maarif Nezareti mektupçuluğuna (1891),
daha sonra Zat İşleri Başkanlığına tayin edildi. Dârülfünun (Üniversite)
Devletler Hukuku Müderrisi (1893), Şurâ-yı Devlet Tazminat Dairesi üyesi
(1903), Rüsûmat Emâneti Mektupçusu (1904), Rüsûmat Emini (1907) ve Rüsûmat
Umum Müdürü (1909) oldu. 1919 yılında emekliye ayrıldı.
Shakespeare’in
Türkler, İslâmiyet ve Yahudilerle ilgili hakaret dolu cümlelerini ve sözlerini
hafifleterek ya da çıkararak tercüme ettiği iki eser, duru bir Türkçe ve
dikkatlice yapılmış olmaları bakımından önem taşır.
ESERLERİ:
ANI: Saray İdaresinin İç Yüzü (Vakit gazetesi,
sayı: 2457-2485, 29 Teşrin-i evvel 1340, 28 Teşrin-i Sâni 1340/1924 tefrika).
ÇEVİRİ: Venedik Taciri (H. Y. imzasıyla,
1884), Sehv-i Mudhik (Yanlışlıklar Komedyası, 1887).
DİĞER: Muhtasar Osmanlı Coğrafyası (3. bas.
1892, 1897, 1898) Tarih-i Umumî (1892, 1893), Yeni Kıraat (1900,
1913), Hukuk-ı Düvel (1896, 1910), Hukuk-ı Düvel Nokta-i Nazarından
Osmanlı-İtalya Muharebesi (1914).
HAKKINDA: M. Ali Çankaya / Yeni
Mülkiye Tarihi ve Mülkiyeliler (c. 3, 1967-71), İnci Enginün / TDE
Ansiklopedisi (c. 4, 1976), TDOE-TDE Ansiklopedisi 4 (2004).
