Şair (D. 1941, Dolno Prahovo [Aşağı Tozcalı] köyü /
Kırcaali / Bulgaristan - Ö. 2001). Sofya Üniversitesi Türk Filolojisi
Fakültesinden mezun olduktan sonra uzun yıllar öğretmenlik yaptı. 1989 yılında
Türkiye’ye göç ederek Bursa’ya yerleşti. Öğretmenlik mesleğini yaşamının sonuna
kadar burada sürdürdü. Gazete ve dergilerde basılan ilk şiirleriyle adını
duyuran Hasan Özkan, alışılmışlığın sınırlarını zorlayan, özgün sesini bulmaya
çalışan genç bir şair çabası ile ortaya çıktığı izlenimini yaratmıştı.
“Şiirde başlattığı noktayı aşmak istediğini kanıtlamak
hırsına kapılan Hasan Özkan, Türkiye’de çok verimli bir döneme girdi, yeni bir
sentezlerine yöneldi. İki-üç yıl içinde üç şiir kitabı yayımladı. Özellikle son
iki kitabında çok değişik bir deneysel çalışma biçimi ortaya koydu. Değişik
şiir coğrafyalarından esintiler getirdiği, değişik dize ve imge düzeneklerini
şiir dünyasına taşıyor olduğu gözlendi.” (Sabahattin Bayramöz)
ESERLERİ (Şiir):
İnsan (1995), Tan Gülücüğü (1996), Yardımeli
(1997).
KAYNAK: Sabahattin Bayramöz /
Türkçenin Sarmaşıkları (2002), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
