Alaaddin Soykan

Şair (D. 10 Mart 1943, Kurudere köyü / Pınarhisar / Kırklareli – Ö. 21 Kasım 2020, Pınarhisar / Kırklareli). İlkokulu bitirdikten sonra İstanbul’da bir Kur’an kursuna devam ederek hafız (1960) oldu. Ortaokulu dışarıdan sınava girerek bitirdi. 1968 yılından başlayarak iki yıl imam hatiplik, Tekirdağ’da maliye ve nüfus müdürlüklerinde memurluk, kaymakamlık yazı işleri müdürlüğü yaptı. Hastalığı nedeniyle 1981 yılında malulen emekliye ayrıldı.

Şiirleri önce, Hareket (1971), en çok Mavera (1979-88) olmak üzere, Varlık (1971-72), Soyut (1974-75), Türk Dili (1976-78), Somut (1978-79) ve Aylık Dergi’de yer aldı. 1988 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesinin açtığı yarışmada “Güzel İstanbul” şiiriyle mansiyon, Gül Çocuk dergisinin yarışmasında ise jüri özel ödülünü kazandı.

Vefatı:

Alaaddin Soykan, geçirdiği kalp krizi sonucu, 21 Kasım 2020 günü, 77 yaşında iken Kırklareli’nin Pınarhisar ilçesinde  hayatını kaybetti. Soykan'ın cenazesi, öğle vakti kılınan namazın ardından Tozaklı Yolu Mezarlığı'na defnedildi.

ESERLERİ (Şiir):

Doru Özlem (1985), Beşpınar (1989), Vay Sevda Karam (1997).

ALAADDİN SOYKAN İÇİN NE DEDİLER?

"Cüzdanında Sayfa Sayfa Şiir Taşırdı"

Şair ve yazar Arif Dülger yaptığı açıklamada, Alaaddin Soykan'ın kuytu kelimelerin usul sesli şairi olduğuna dikkati çekerek, "Cüzdanında para yerine sayfa sayfa şiirler taşıdı hayatı boyunca. 1943'te, Pınarhisar İlçesine bağlı Kurudere köyünde başlayıp, hafızlık talimiyle İstanbul Gaziosmanpaşa'da, askerlikle Ankara'da, memuriyetle Kırklareli'nin bazı ilçelerinde, zaman zaman bozulan sağlığıyla Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nde devam eden garip ve çileli bir hayatı oldu." dedi.

Soykan'ın yayımlanan ilk şiiri "Ankara Aşk Kokar"ı kendisinden defalarca dinlediğini belirten Dülger, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Hayatı gibi şiiri de, soyut düzlemde, imgesel ve fakat aşk dolu bir 'Doru Özlem'di.  Son derece vakurdu, kimseyi incitmedi. Fakat kendisi incine incine, yalnızlık içinde bir ömür sürdü. Dünyevi nimetlerden mahrum ve hakikatte sessiz ve mazlumdu. Türkçenin en bilinmedik kelimelerini yüreğinden şırıl şırıl akıtan, Türkçenin 'Yunus kokan' uzlet köşesiydi. 21 Kasım'da maveraya uğurladık. Mekanı cennet olsun."

"Kendine Özgü Bir Sesi Vardı"

Şair ve yazar Mürsel Sönmez ise Soykan'ı çağdaş Türk şiirinin münzevi şairi olarak tanımladığını belirterek, "Kendi dünyasında yaşayan, bu yalnızlığı kimsenin üzerine fatura etmeyen bir şairdi. Kendine özgü bir şiir sesi vardı. Şiirlerini hep el yazısıyla yazıp edebiyat dergilerine gönderirdi." dedi.

Sönmez, Soykan'ın şiirde dili yeni bir kıvamla kullandığını vurgulayarak, şunları kaydetti:

"Kendi dünyasında yaşadığı münzeviliği kimsenin üzerine yıkmaması çok önemliydi. Ruh dünyasında iç zenginlikler barındıran bir şairdi. Soykan marjinal bir şairdi ama marjinallikten şöhret devşirmeye çalışmadı. Çok özgün bir şiiri vardı. Edebiyat araştırmacıları onun şiiri üzerine düşerlerse Mavera dergisinden beri 20. yüzyılın yaralı seslerinden birisi olduğunu da anlayacaklardır."

KAYNAK: İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) - Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007), TDE Ansiklopedisi (c. VII, 1990), Mehmet Ragıp Karcı / Şairler ve Şiirler - Alaadin Soykan (Ay Vakti, Temmuz-Ağustos 2003), Şair Alaaddin Soykan hayatını kaybetti (karar.com, 22.11.2020).