Şair ve yazar (D. 1851, İstanbul - Ö. 1914).
Asıl adı Ahmed’dir. İhya Efendi Hafidi (torunu) adıyla da tanınır. Rüştiyeyi
bitirmeden öğrenimini yarıda bıraktı. Kendi çabasıyla Arapça ve Farsça öğrendi.
Çeşitli devlet memurluklarında çalıştı. Ahmed Midhat Efendi’nin desteğiyle Takvim-i
Vekayî gazetesinin başyazarlığına getirildi. Diyarbakır, Van, Yanya
vilayetlerinde Maarif Müdürlüğü yaptı. Azledildikten sonra İstanbul’da yazarlık
ve öğretmenlikle geçimini sağladı. Meşrutiyetten sonra ikinci defa Takvim-i
Vekayi Müdürlüğü yaptı. Darülfünûnda (İstanbul Üniversitesi) edebiyat
tarihi okuttu. Mezarı Erenköyü’ndedir.
Şiirlerini Güldeste adlı bir kitapta
toplayan Faik Reşat, asıl edebiyat tarihçiliği ve özellikle divan edebiyatı
araştırmaları ile tanınmıştır. Antolojiler ve ders kitaplarıyla birlikte onbeş
kadar kitabı vardır.
BAŞLICA ESERLERİ:
Güldeste (şiir), Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (1. Cilt, 1912), Eslâf
(şair ve ulema biyografileri, 2 cilt, 1894, 1976; Şemsettin Kutlu tar.
sadeleştirilerek, 1974), Teracim-i Ahval (1897), Gencine-i Letaif,
Mükemmel Osmanlı Lugati, Muhtasar ve Musavver Tarih-i Osmanî, Hazine-i
Müntehabat, Usul-i Kıraat, Külliyat, Külliyat-ı Letaif, Nümune-i Şiir ve İnşa,
İnşa ve Kitabet.
HAKKINDA: Ömer Faruk Akün / TDV İslâm
Ansiklopedisi (c. 12, 1995), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü
(18. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son
Asır Türk Şairleri (c. IV, 2002).