Ethem İzzet Benice

Gazeteci ve romancı (D. 1903, İstanbul - Ö. 28 Mart 1967). Bazı yazılarında Bedi Vecdet takma adını da kullandı. Kasımpaşa’daki Gazi Hasan Paşa İlkokulu ve İskilip Rüştiyesinden sonra ortaöğrenimini Galatasaray ve Kabataş liselerinde tamamladı. Millî Ticâret-i Bahriyye Kaptan ve Çarkçı Mekteb-i Alîsi (Yüksek Denizcilik Okulu) mezunu. Bir ara öğretmenlik ve İstanbul Belediye Meclisi üyeliği (1931-34) yaptı. Kars (1939-43) ve Siirt’ten (1946-50) milletvekili oldu.

1920’de Tevhid-i Efkâr’da gazeteciliğe başladı, başyazarlıklarını da yaptığı Vatan, Son Sanat ve Milliyet gazetelerinin yazı işleri müdürlüğünü üstlendi. Zaman, Açık Söz (20 Nisan 1936-16 Mayıs 1937), İkdam (1939), Son Telgraf (1937) ve Gece Postası (eski İkdam) gazetelerini çıkardı. Geniş okuyucu kitlesi toplayan aşk ve macera romanlarıyla tanındı. Okurların bir dönem büyük ilgi gösterdiği romanlarında, sinema dilini andırır, hızlı, akıcı, gereksiz ayrıntılardan uzak, alabildiğine renkli anlatımıyla ünlendi. Günlük olaylardan beslenen siyâsî mizah, hiciv ağırlıklı bir gazetecilik anlayışı vardır. Romanları, 1930’lu yıllardan sonra yaygınlaşan ve piyasa romanı, popüler ro­man gibi adlarla anılan serüven romanlarının örnekleri oldu. Eserlerinde Cumhuriyetin ilk on yılındaki toplumsal değişme ve gelişmeleri de işledi. Beş Hasta Var kitabı Atıf Yılmaz tarafından (1956), Yakılacak Kitap adlı romanı ise Süreyya Duru tarafından (1963-68) filme alındı.

“İstanbul’un belli çevreleri Batı’dan yalnızca ala ala hey bir yaşam tarzını algılayabilmiş, öylece de yaşamaya koyulmuştur. Bunun sonucu değerler hızla çökmekte, etik kaybolmaktadır. Beş Hasta Var ‘hasta cemiyet’i teşrih masasına yatırır, çılgıncasına neşterler.”  (Selim İleri, Beş Hasta Var için)

“Aşağı sınıftan genç ve güzel bir kızın yükseliş hikâyesinde kimler ve neler karşımıza çıkmaz ki! Para babası işadamları, vurguncu milletvekilleri, lüks randevuevlerinin sahibeleri, hatta saygın bilim adamları... Su gibi akıtılan şampanyalar, görkemli oteller, sosyete uğrağı pastaneler, Büyükada, Boğaziçi, Beyoğlu...” (Selim İleri, Yosma için)

“Benice’nin çok kolay okunan, film senaryosunu andıran üslubu, aslında bir duyarlığın nasıl olup da edebiyattan sinemaya geçtiğini anlamamızı kolaylaştırıyor.” (Mustafa Arslantunalı, Yakılacak Kitap için)

ESERLERİ (Roman):

Çıldıran Kadın (1927), Istırap Çocuğu (1927), Yakılacak Kitap (1927; yeni bas. yay. haz. Selim İleri, 2002), Aşk Güneşi (1930), Gözyaşları (1932), Beş Hasta Var (1932; yeni bas. yay. haz. Selim İleri, 2002), On Yılın Romanı (1933), Yosma (1936; yeni bas. yay. haz. Selim İleri, 2002), Sen de Seveceksin (1942), Foya (1944), Pota (1946), Ben Hiç Sevmedim (1947), Adsız Şehit (1964).

Bir Cinayet Davası ve Çöl Yıldızı gibi bazı romanları tefrika edildi, basılmadı.

HAKKINDA: İbrahim Alâettîn Gövsa / Türk Meşhurları Ansiklopedisi (1946), TDE Ansiklopedisi (c. l, 1977), Ana Britannica (c. 3, 1987), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (c. 1, 2001), Mustafa Özbalcı / Büyük Türk Klâsikleri (c. 14, 2002), Mustafa Arslantunalı (Virgül, sayı: 55, Ekim 2002).