Heykel sanatçısı (D. 28 Şubat 1928, İstanbul – Ö. 4 Şubat 1976, İstanbul). 1948 yılında İstanbul Sultanahmet Ticaret Lisesi’ni bitirdi. 1949 yılında Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Heykel Bölümü giriş sınavını kazandı ve ilk yıl Rudolf Belling yönetiminde alçı ve çamurla baş etütleri, Zühtü Müritoğlu'yla da tahta oyma çalıştı. Ertesi yıl Hadi Bara Atölyesi'ne devam etti. Kuzgun, bu yıllarda yeni malzeme arayışlarına girmiş, gemi söküm atölyelerinde demir malzeme ile tanışmış, ustalardan işleme tekniklerini ve kaynakçılığı öğrenmiştir. Hocalarının sanat anlayışından etkilenmiş, 1950’lerin başlarında demir tellerle geometrik-soyut anlayışta yapıtlar gerçekleştirmiştir. 1952'de Akademi üçüncü sınıf öğrencisiyken ilk kişisel sergisini Maya Sanat Galerisi'nde açtı. Aynı yıl Akademi'den "Yüksek Heykeltıraş " olarak mezun oldu.
1954'te "2. Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Türk Resim ve Heykel Sergisi"ne ip, bakır, kepçe sapı adlı işleriyle katıldı. Yine bu dönemde Maya Sanat Galerisi’nde açılan karma sergilerde yapıtlarını sergiledi. 1955'te Münire Abdusef ile evlendi ve Maya Sanat Galerisi'nde ikinci kişisel sergisini açtı. Ertesi yıl, Şehir Galerisi'nde genç sanatçılarla birlikte düzenledikleri sergide ilk elek teli denemelerini sergiledi. Aynı yıl Venedik Bienali'ne elek telinden yaptığı bir heykelle katıldı. Ayrıca İstanbul Atatürk Lisesi'nde resim, mezun olduğu Sultanahmet Ticaret Lisesi'nde de resim ve sanat tarihi dersleri verdi.
1957 yılında Amerikan Haberler Merkezi'nde açtığı kişisel sergide tel heykel çalışmalarını sergiledi. 1958-1960 arasında demir, bronz, metal, tel, çivi, çubuk gibi malzemelerle ve hurdalarla oksijen kaynağı kullanarak yeni formlar aradı. 1961 yılında "6.San Paolo Bienali'ne” üç demir heykelle katıldı. Aynı yıl Paris'te düzenlenen "Uluslararası Genç Sanatçılar Bienali”ne kaynak tekniğini kullanarak demir çivilerle yaptığı iki heykelle katıldı ve heykel dalında "Paris Kenti Birincilik Ödülü"'nü kazandı. Bu ödülle birlikte verilen bursla Fransa’ya gitti. 23. Devlet Resim ve Heykel sergisinde heykel dalında birincilik ödülü aldı. Venedik Devlet Resim ve Heykel sergisine katıldı ve mansiyon ödülü kazandı. 1961-1963 yılları arasında Fransa’da kalan sanatçı 1962’de Paris Modern Sanat Müzesi’nde bir sergi düzenlemiş, iki deseni ve bir heykeli müze koleksiyonuna alınmıştır.
1963'te Galerie La Cloche'de İtalyan bir sanatçı ile birlikte sergi açtı ve sergi iki yıl açık kaldı. İstanbul Alman Kültür Merkezi'nde açtığı 5. kişisel sergisi de keçe kalemle yaptığı desenlerden oluşuyordu. 1965'te İstanbul'a döndü ve Bige Berker'le evlendi. 1966'da oğlu Yunus doğdu. Bu yıllarda Kuzgun, Sinematek etkinliklerine katıldı ve Sinematek yönetim kurulunda yer aldı. Bir yandan da "Türkiye" heykelini çalışıyordu. Yine aynı sıralarda İstanbul Manifaturacılar Çarşısı'na büyük boyutlu soyut duvar kompozisyonunu yapıyordu. Ankara Kızılay Emek İş Hanı'nın dış yüzeyine demir ve bronz malzemeyle Anadolu'nun çoraklaşmasını anlattığı ve "Türkiye" adını verdiği 13 metre boyunda ve 6 metre enindeki soyut heykelini 1967 yılında yerine monte etti. Aynı yıl Ankara Ziraat Bankası'na bir heykel daha yaptı fakat bu heykel sonradan yok oldu. Ertesi yıl, Mehmet Ulusoy ve Ali Özgentürk'le "Sokak Tiyatrosu"nda, Mehmet Ulusoy ve Can Yücel'le "İşçinin Tiyatrosu"nda mask ve dekor çalışmaları yaptı.
1969'da Milliyet gazetesinin "Boğaza değil Zap Suyuna Köprü" kampanyasına belgesel film çekmek için katıldı. Yabancı dağcılardan oluşan bir ekiple Doğu Anadolu'ya gitti. Dönünce de Galeri 1'de Abidin Dino ile birlikte bir sergi açtı. 1970'de Bakırköy Halkevi "Hamlet 70" oyununun masklarını ve dekorlarını hazırladı.1971'de Fersa Pulhan'la üçüncü evliliğini yaptı. Ertesi yıl Galata Kulesi'nde "Kuzgun'un Yeri-Ceneviz Meyhanesi"nin işletmeciliğini üstlendi. Aynı yerde düzenlediği Galata Sanat Galerisi'nde Tan Oral, Gültekin Çizgen ve Orhan Taylan'ın karma sergilerini açtı. 1973 yılında Cumhuriyet'in ellinci yılı kutlamaları çerçevesinde Gülhane Parkına bir heykel yaptı, bu heykel bir süre sonra kaldırıldı ve kayboldu. 1974 yılında Ressam Orhan Taylan ile Nişantaşı Dilberler mağazasına imzalı özgün elbiseler boyadılar. Aynı yıl, Maden İş Sendika'sının Gönen'deki "Eğitim ve Dinlenme Tesisleri"nin açık alandaki duvarına otomobil parçaları, hurda demir malzemelerle işçi ve ailesi ile işvereni temsil eden 13 metrelik bir kompozisyon gerçekleştirdi. Ankara Kızılay'daki Emek İş Hanı'ndaki "Türkiye" heykeli parçalanarak söktürüldü.
1974-75 arasında tekrar Paris’e gitti. Mehmet Ulusoy tarafından sahnelenen Kafkas Tebeşir Dairesi oyunu için 140 adet yaptığı mask onun bu alandaki son çalışmasıdır. Aynı yıl, TRT’ye Cihat Burak'la birlikte dökümanter bir film hazırlayıp yayınladı fakat bu film de daha sonra kayboldu. Kuzgun Acar, Antalya Belediyesi için 20 heykelciyle birlikte bir heykel sempozyumu düzenledi ve bu etkinlikler sırasında Haşim İşcan'ın anısına "El" heykelini yaptı. Ardından "Tiyatro 75" Dergisi'nde tiyatro eleştirileri yazmaya başladı. 4 Şubat 1976'da İstanbul Ortaköy'deki atölyesinde beyin kanaması sonucu hayatını kaybetti.
BAŞLICA ESERLERİ:
İstanbul Manifaturacılar Çarşısı’ndaki “Kuşlar” ve Ankara Emek İş Hanı cephesindeki tunçtan kabartma.
KATILDIĞI SERGİLER:
1961 Paris Genç Sanatçılar Bienali (1.lik ödülü), 1962 Devlet Resim ve Heykel Sergisi (1.lik ödülü), Venedik Devlet Resim ve Heykel Sergisi (Mansiyon), 1966 Paris Rodin Müzesi Sergisi.
HAKKINDA: Hüseyin Gezer - Berk,
Nurullah Berk / Elli Yılın Türk
Resim ve Heykeli (1973),
Hüseyin Gezer / “Cumhuriyet Dönemi Türk Heykeli”, 1984), Eczacıbaşı
Sanat Ansiklopedisi (c. 1, 2008),
