Cemali Altınel

Halk Ozanı

Doğum
19 Mart, 1949
Burç
Diğer İsimler
Cemal Altınel

Halk ozanı. 19 Mart 1949, Bulgurlu köyü / İmranlı / Sivas doğumlu. Asıl adı Cemal Altınel’dir. İmranlı İlköğretim Okulunu bitirdikten sonra öğrenimi sürdürme olanağını bulamadı. Çocukluk yılları akrabalarının yanında çalışarak geçti. On beş yaşında çalışmak için memleketinden ayrılıp İstanbul’a gitti. 1960 yılında Kadıköy Belediye Konservatuarında, Türk halk müziği, şan, usul, makam, seyir, form ve saz dersleri aldı. 1965 yılında Ankara Radyosunun açtığı sınavı kazanarak radyoevine girdi. 1975 yılında, dönemin yoğun siyasi baskılarına dayanamadı ve TRT Ankara Radyosundan ayrılmak zorunda bırakıldı.

Cemal Altınel bundan sonra Ozan Maksudi (Osman Dağlı), Âşık Davut Sulari ve Âşık Mahzuni Şerif’le birlikte Hacıbektaş’ta ve ülke çapında sanatsal etkinliklerde bulundu. Şiirleri İmge dergisiyle Hürriyet, Sabah, Posta, Özgür, Zirve (Adana), Yeni Asır gazetelerinde yer aldı. 1977 yılında “Gömdüm Oğul Seni toprağa Gömdüm” adlı bir plağı yayımlandı. Bu şiire sonradan başkaları sahip çıktı. Dönemin iktidarı kendisine iş vermeyince geçimini işçilik yaparak sağlamaya çalıştı. Âşık İhsanî, Ali Ekber Çiçek ve Ali Kızıltuğ gibi halk ozanlarının yardımlarıyla, bir ara Tıp Fakültesi Hastanesinde iş bulduysa da, yönetim tarafından tehdit edilerek işinden ayrılmak zorunda kaldı. Ankara’da Feyzullah Çınar ve Muhlis Akarsu ile buluşup konserlerde onlarla aynı sahneyi paylaştı. Birçok konser veren Cemali Altınel, ASEM (Alternatif Sanatsever, Edebiyatçı, Halk Ozanı ve Müzisyenler Derneği) üyesidir. Sivas’ta Aşık Veysel Ödülünü, Elmalı – Antalya’da Hamza Baba Şiir Ödülünü aldı. Ölen eşinden Öznur, Gülşah ve özlem adlarında üç çocuk babasıdır. Türküler Öksüz Kalmasın (2008) adlı bir şiir kitabı vardır. 

İMRANLI DAĞI

O yarin hasreti beni yakıyor,

Gözyaşlarım deryaları taşırdı.

Taramış zülfünü yere bakıyor,

Kızılırmak gibi bedenim aşırdı.

 

İmranlı dağında yayılır kuzu,

Kokusu geliyor açmış nergizi,

Gurbette ki bu yürek unutulmaz sizi,

Lokman hekim gelse bulamaz çare,

O yarin sevdası içimde yare.

 

Selam İmranlı’ya, Sivas iline,

Yar kına yakmıştır narin eline,

Gümüş kemer pek yakışır beline,

Aşıklar diyarından, Çamlıbel’ine

Dost eylenden bir bak gözüm seline.

 

Kızılırmak akar suları serin,

Açmayın yaramı dostlar çok derin,

Cemali’ye verdiler kara haberin,

Ağlar ağlar gurbet eller gezerim,

Ölünce biter mi bilmem kederim…

 

(Türküler Öksüz Kalmasın, 2008) 

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör