Şair ve yazar. 1958, Erzurum doğumlu. İstanbul
Haydarpaşa Lisesi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü
mezunu. Yüksek lisans çalışmasını aynı bölümde tamamladı. Avusturya’ya gitmeden
önce, 1974-77 yılları arası Fenerbahçe kulübünde boks sporuyla uğraştı. 1974-85
yılları arasında İstanbul`un çeşitli gece kulüpleri ve düğün salonlarında
saksofon ve klarnet sanatçısı olarak müzisyenlik yaptı. 1985 yılında felsefe
doktorası yapmak üzere Viyana’ya gitti. O yıllardan itibaren göçmen işçilerin
sorunlarıyla ilgili olarak çeşitli kuruluşlarda görev aldı. Çalışmalarını,
Viyana eyalet hükümetine bağlı bir eğitim biriminde sosyal pedagog olarak
sürdürdü.
Şiir ve yazıları 1980’den
itibaren Poetika, Yazko-Edebiyat, Varlık, Yönelişler, Üç Çiçek, Düşler,
Oluşum, Somut, Sombahar vd. dergilerde yayımlandı.
“İlk kitabı Pembe Aralık’tan itibaren,
şiirinde anti oryantalist ve anti-modernist bir eda yakalanıyor. Şair,
Ortadoğulu kimlik ve algısını özellikle ikinci kitabında açık bir biçimde gözler
önüne seriyor. Çok iyi şiir, dil oyunculuğu yapmak adına, kendi etik
probleminden vazgeçmiyor (…) İlk kitabındaki yöresel sözcük ve argo deyimlere yaslanarak
dillendirmeye çalıştığı etika’sı, artık daha direkt bir ontolojik tavrın
oluşmasına neden olmuş.” (Orhan Kâhyaoğlu)
“Şiirin teknik unsur ve olanaklarını iyi bilen
bir şair Oktay Taftalı. Bunları sınırlı olarak kullandığı izlenimi veriyor
olması entelektüel şair tutumundan ileri geliyor.
“Kültürel kişiliğin tüm yapıtaşlarının uyumlu
bir bütün içinde kavrandığı, evrensele ve çağa karşı vurgulandığı; ahlâkçı bir
fütürizmle ilerlemeciliğin eleştirildiği bir şiirler toplamı ‘Suların Durulduğu
Yerde Yalnız Askerler’. Ancak zihni tembel şiir okurlarını da çekecek
kışkırtacak dizelere, retoriğe sahip.” (Adnan Özer)
ESERLERİ:
ŞİİR: Pembe Aralık (1986), Suların
Durulduğu Yerde Yalnız Askerler (1993), Kan Geleneği (1998),
Sivil Aşk Yoktur (toplu şiirler, 1999).
DENEME: Anti Post Modern Bakış (1993),
Medya Çağında Düşünce (1995), Ahlâk Estetik ve Şiir (1998), Bir
Uzun Mektup Emperyalizm Ahlak ve Siyaset Üzerine (2005), Batı
Aydınlanmısının Sonu ve Yerli Düşünce (2005).
KAYNAK: Orhan Kahyaoğlu / ‘Uniform’ Şiire
Karşı (Sombahar, sayı: 29, Mayıs-Haziran 1995), Adnan Özer / Suların Durduğu Yerde
Yalnız Askerler – Pembe Aralık (Düşler, Ocak 1995), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
kelama
başlayınca sizinle
geri gidiyor adımlarım, sığ sularınıza giriyorum
şaşırıyorsunuz, şölende ve cenazede
isteksiz heyecansız ve durgunsunuz
siz var ya, siz
çocuklarını denizaşırı ölümlere gönderen
sömürgeciler kadar mert değilsiniz
bana gelince, beni yorunca varlığınız
beni öyle biliniz,
ki sarhoş ve dövüşçüyüm
bin beterim mülkünüze
aynalarınıza bakıyorum, aynalarınıza
saatlerinizi soruyorum, eskitiyorum onları
kızıyorsunuz
kızınız kızınız
kızınızı seviyorum, bana vermiyorsunuz
yoktan bir sevinç nasıl çalışır
hangi hukuk beni alıkoyar bilmiyorsunuz
diretiyorsunuz
şark usulü talanda ve haramda
bölüşemiyor, yiyemiyorsunuz
papaz yakıyor elinizi
işte andolsun
kapınızda dans ederim bundan böyle, size nara atarım
ölümsüzlük şerbetinizi ben içerim, uyurum uykularınızı
derin ve huzurlu
şakiri ve zakiri anımsatıyorum size
nasip değil, oralı değilsiniz
bakın siz var ya, siz
siz hakikaten bana dertsiniz
ben size ilan-ı harbim
kopunca tufan kocayınca kızlarınız
umutsuz aşklarınızın bile
amansız sahibi benim