Müzisyen, aranjör, gitarist. 1952, Kasımpaşa / İstanbul doğumlu. Aslen
Trabzonlu bir Gürcü ailedendir. Anne tarafı Kars’tan göçüp Trabzon Akçaabat’a
yerleşmiş, baba tarafı ise Batum’dan Trabzon’a gelmiştir. Altı kardeşi vardır.
İstanbul’da doğmuş olmasına karşın çocukluğunu Trabzon’un Sotka Mahallesinde
geçirdi. Babası bir yaylı tambur ustası olan Saka’nın müziğe ilgisi çocukluk
yıllarında başladı. Bu yıllarda akordeon dersleri aldı. Lise yıllarında Karadeniz Teknik
Üniversitesine gelen öğrencilerle Trabzon’un yerel radyosu olan Boztepe FM’de
programlar yaptı. Bu programlar sırasında Batı müziğine de yönelimi oluşmaya
başladı. Üniversite eğitimi için Trabzon’dan ayrılıp İstanbul’da Eğitim
Fakültesi girdi ve burada resim dersleri aldı. Bu yıllarda Edip Akbayram ve
Selda Bağcan gibi sanatçıların konserlerinden önce küçük gösteriler yaptı.
Albüm çalışması yapmaya başladığı sırada siyasi nedenlerle yurtdışına çıktı. Bu
arada Fransa ve Almanya’da müzik eğitimi aldı.
Saka,
ilk albümünü 1982 yılında “Yıkılır Zulmün Son Kaleleri” adıyla piyasaya sürdü.
Bu çalışmayı 1983 yılında “Ayrılık Türküsü” adlı albümü takip etti. Bir yıl
aradan sonra “Kerem Gibi (Nazım Hikmet Şiirleri)” albümüyle sevenlerinin
karşısına çıktı. 1987 yılında dördüncü albümü "Sevdalı Türküler"
geldi. Hemen ardından bir yıl sonra "Nebengleis (Kenardaki Ray)"
albümünü hazırladı. Bu çalışmaları 1991 yılında piyasaya sürdüğü "Semahlar
ve Deyişler" ve 1993'te çıkardığı "Şiirce" albümü izledi. 12
Eylül 1980 darbesinden sonra yurtdışına çıkan sanatçı siyasi af gelmesiyle
kendisine tanınan Türkiye’ye dönme hakkını kullanmadı ve Türk vatandaşlığından
çıkartıldı. Yıllar sonra 2000’de Türkiye’ye dönüş yaptı.
1994 yılında çocuklar için çıkardığı “Torik Balıklar Ülkesinde” adlı albümünden iki yıl sonra Demir Gökgöl’le “Arhavili İsmail” albümünü müzikseverlerin beğenisine sunmuş olan Saka’nın müzik dünyasında kendini göstermesi 1997 yılında ilkini piyasaya sürdüğü “Lazutlar 1” albümüyle oldu. Bu serinin ikinci albümü 2000 yılında, üçüncüsü ise 2001 yılında sevenleriyle buluştu.
Almanya’da yaşadığı yıllarda Nizamettin Arıç’ın yönetmenliğinde çekilen kısa bir filmde oyunculuk denemesi yaptıktan sonra Türkiye’de de “Girdap” adlı filmde rol aldı. Almanya, Fransa, Danimarka ve Türkiye’den birçok müzisyenle çalışan sanatçı, uluslararası birçok solo konser verdi.
Uluslararası alanda Türk halk müziğini tanıttığı için 2000'de Truva Folklor Araştırmaları Kurumu tarafından ödüllendirildi. Ayrıca Yunan müzisyenler Nikos Papazoglou ve Dionysis Savvopoulos ile birçok ortak çalışmada yer aldı.
Karadeniz müziğini Batılı enstrümanlarla harmanlayan ve birçok dilde şarkılar seslendiren Saka, 2012 yılında bir süre TRT Müzik kanalında “Mavi Notalar” adlı programı yaptı. Aynı yıl TRT’de yayınlanmaya başlayan 13 bölümlük bir TRT Belgeseli olan “Dağların Sesi”nin anlatım ve müziklerini yaptı.
Halen
zamanının bir bölümünü Bodrum’daki evinde geçiren sanatçı evinin bir bölümünü
aynı zamanda stüdyo olarak da kullanmaktadır. Üniversite yıllarından beri
tanıştığı eşiyle yurtdışında olması nedeniyle ancak 1999 yılında evlenebildi.
Saka’nın Almanya’da yaşadığı yıllarda evlendiği ilk eşinden de bir kızı vardır.
Albümleri:
1982
- Yıkılır Zulmün Son Kaleleri, 1983 - Ayrılık Türküsü, 1984 - Kerem Gibi (Nazım
Hikmet Şiirleri), 1987 - Sevdalı Türküler, 1988 - Nebengleis (Kenardaki Ray), 1989
– Askaros, 1991 - Semahlar ve Deyişler, 1993 – Şiirce, 1994 - Torik Balıklar
Ülkesinde (Çocuklar Için), 1996 - Arhavili İsmail (Demir Gökgöl ile Birlikte), 1997
– Lazutlar, 1998 – Sen, 2000 - Lazutlar II, 2001 - Perçem Perçem, 2002 -
Lazutlar III, 2004 - Lazutlar Livera, 2005 - Lazutlar (Seçmeler), 2006 - Bir
Sürgünün Not Defteri, 2006 - Fuat Saka Koleksiyon (3 CD), 2008 - Lazutlar 2008,
2012 – Neni.
KAYNAKÇA:
Fuat Saka (hurarsiv.hurriyet.com.tr, erişim: 16 Aralık 2015), Fuat Saka ve
yirmi yıl sürgün (renklidergi.com, erişim: 16 Aralık 2015), Fuat Saka
(ttnetmuzik.com.tr/, erişim: 16 Aralık 2015), Fuat Saka (kimkimdir.gen.tr,
erişim: 16 Aralık 2015), Fuat Saka (dogaicincal.com, erişim: 16 Aralık 2015),
Fuat Saka röportaj (hanifeyasar.blogcu.com, erişim: 16 Aralık 2015).
