Çizgi ve yazılarını Son Posta, Cumhuriyet,
Akşam, Vakit gazeteleri ile Yeni Mecmua, 7 Gün, Hafta vd. dergilerde
yayımladı. Hüseyin Rahmi, Ahmet Rasim çizgisinde sadece güldürmeyi amaçlayan
bir mizah anlayışını benimseyerek yazdığı yazılarda eski İstanbul tiplerini,
gelenek ve görenekleri konu seçti.
“Sermet Muhtar’ın eski İstanbul yaşamını
yakınma dolu bir dil yerine mizah yüklü, eski deyişlerle zenginleştirilmiş ve
anlatılagelen özellikleri içeren bir dille aktarmayı seçmesi, onun romanlarını
diğerlerinden ayırıyor. Sıradan bir nostalji duygusu yerine gizliden gizliye
hissedilen bir özlemle anlatılan eski İstanbul ve yaşamını okur da bu
nedenlerden ötürü büyük keyifle, sıradanlığın bayat tadını duymaksızın okuyor.
Kısaca, eski İstanbul’u tanımak ya da anmak için doğru seçimlerden biri Sermet
Muhtar Alus.” (Burcu Doğanay)
ESERLERİ:
MİZAH (roman): Kıvırcık Paşa (1933),
Pembe Maşlahlı Hanım (1933), Harp Zengininin Gelini (1934), Eski
Çapkın Anlatıyor (1944).
ROMAN: Onikiler (1935 yılında
Cumhuriyet gazetesinde tefrika edilmişti; 1999).
OYUN: Helal Mal (1920), El İlacı (1919),
Yıldızlar Barıştı (1919), Kol Ramiz (1920) ve Duvar Aslanı
(1925) adlı oyunları basılmadı.
ANI: Eski Günlerde (yay. haz. Faruk
Ilıkan; 1939-1940 yılları arasında Akşam gazetesinde tefrika, 2001).
HAKKINDA: Taha Toros / Sermet Muhtar Alus
(Tarih ve Toplum, Şubat 1994), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler
Sözlüğü (18. bas. 1999), Vitrindekiler (Cumhuriyet Kitap, 8.7.1999), Şükran
Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), Burcu Doğanay /
Sermet Muhtar Alus ve Onikiler (Virgül, sayı: 34, Ekim 2000), TBE Ansiklopedisi
(2001), Mehmet Nuri Yardım / Edebiyatımızın Güleryüzü (2002).
