Gülay Göktürk

Gazeteci, yazar. 1949 yılında İstanbul’da doğdu. Subay olan babasının mesleği dolayısıyla çocukluğu İstanbul, Diyarbakır, Erzurum ve İzmit / Derince’de geçti. İstanbul’da başladığı ilköğrenimini tamamladıktan sonra Bursa Kız Lisesi orta kısmında okudu ve İstanbul Fatih Kız Lisesi’ni bitirdi. Kazandığı AFS bursuyla bir yıllığına Amerika Birleşik Devletleri (ABD)’ne gitti. Dönüşünde başladığı Ortadoğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) İdari İlimler Fakültesi’ndeki öğrenimini 12 Mart (1970) darbesi öncesinde yarım bırakarak, sosyalist çizgideki “Aydınlık” grubu içinde siyasi eylemlere katıldı. 1962-64 yılları arasında, bu tarihten sonraki hayatını tümüyle etkileyecek ve değiştirecek olan sosyalizm sözcüğü ile tanışmıştı. Halk Evleri çevresinde böyle bir oluşum vardı. Kuzenlerinden ikisi de Bursa Türkiye İşçi Partisi (TİP)’in kuruluşunda görev alan insanlardı. TİP’le asıl tanışması liseyi bitirdiği Fatih Kız Lisesi’nde okurken olmuştu. Politikayla çok ilgili değilse de partinin bir iki toplantısına katıldı.

  1967 yılında Türkiye’ye döndüğünde ise Amerika’ya gitmeden önce kazanıp kayıt dondurduğu ODTÜ’de okumaya başladı. Arkadaşları büyük oranda ODTÜ Sosyalist Fikir Kulübü’ndendi. Sinan Cemgil’den Hüseyin İnan'lara kadar o dönemin aktif genç sosyalist önderleri arkadaşları arasındaydı.  Bu çalkantılar içinde Gülay Göktürk derslerden kopmuş, üniversitede kendisini öğrenci gibi değil de profesyonel bir devrimci, militan bir genç insan olarak hissediyor ve artık giderek öğrencilikten uzaklaşıyordu. Böylece birinci sınıfta iki yıl okuduktan sonra okulu bıraktı. Dev Genç’lerin hepten bireysel terörizmi savunmaya başladıklarını bir noktada ise Göktürk onlardan ayrılarak, çok sayıdaki fraksiyonlardan biri olan Aydınlık hareketi içinde yer aldı. 1969 yılında yine aynı hareket içinde olan Erdoğan Büyüközen ile evlendi, ancak bu evlilik1972 yılına kadar sürdü.

Yine o yıllarda Aksu İplik Fabrikası’nda işçi olarak çalışmaya başladı, ardından Tekfen Ampül Fabrikası’na geçti. 12 Mart (1970) askeri darbesi sürecinde “Şafak Davası” sanığı olarak gözaltına alınarak Sirkeci’deki Sansaryan Han’a (Emniyet 2. Şube) götürüldü ve orada bir ay gözaltında kaldı, sonra on beş gün Selimiye Kışlası’na tutuldu. Ardından Ankara’ya gönderildi, Sıkıyönetim Mahkemesi’nde yargılandı, Türk Ceza Yasası’nın 141. maddesine muhalefetten tutuklanarak iki buçuk yıl cezaevinde yattı. 1974 yılında çıkarılan afla özgürlüğüne kavuştu. Tekrar çeşitli fabrikalarda işçi olarak çalışmaya başladı. Çaşıştığı fabrikalardan siyasi propagandaya katılmaktan atıldı. Philips’ten atıldıktan sonra Aydınlık hareketinin kurmuş olduğu semt derneklerinin Mecidiyeköy şubesini kurdu ve Aydınlık gazetesinde köşe yazarı oldu. 1979 yılında, aynı siyasi hareket içindeki mimar Metin Göktürk ile evlendi. Çiftin bu evlilikten Ali adı verilen bir çocukları dünyaya geldi. Arkasından 12 Eylül 1980 darbesi geldi, gazetesi kapatıldı ve eşiyle birlikte işsiz kaldı.

Kapatılan gazetesinin yerine çıkarılacak olan Yeni Ufuklar dergisi için teklif aldı ve bu görevi kabul etti. Ancak dört ay sonra bu dergi de kapatılıp yeniden işsiz kalınca Güneş gazetesinde çalışmaya başladı. Ancak eski davalarından biri nedeniyle oradan atıldı. Ardından Günaydın gazetesinde çalışmaya başladı, üç ay sonra hakkında ‘bu eski solcudur’ diye bir ihbar yapıldı, bunun üzerine oradan da atıldı.

Aramalarına karşın iş bulamayınca artık basın dünyasından umudunu kesti ve İngilizce bilen bir sekreter olarak medya dışındaki bir işe girdi. İşe başladığının ilk günü Haluk Şahin’den bir telefon aldı ve haftalık Nokta dergisinde stajyer muhabirlikle yeniden gazeteciliğe döndü. Nokta’da genel yayın yönetmen yardımcılığına yükseldi, ama buradan kendi isteğiyle ayrıldı. Yeni çıkmaya başlayan (1990) Aktüel dergisinde bir yıl genel yayın yönetmen yardımcısı, bir yıl da genel yayın yönetmeni olarak çalıştı. Ardından eşi Metin Göktürk’le birlikte televizyon programı üretip satmak amacıyla da Aktüel’den ayrıldı, ancak televizyon işi gerçekleşmedi. 1994 yılının sonuna doğru çıkmaya başlayan Yeni Yüzyıl gazetesinde çalışmaya başladı ve burada bir “köşe”nin sahibi oldu. Ancak Yeni Yüzyıl kapanınca gazetecilik serüvenine Sabah’ta devam etti. Ardından Bugün gazetesinde yazmaya başladı. Gülay Göktürk, sonraki yıllarda liberal düşünceyi benimsedi ve savundu.

ESERLERİ:

Yüksek Sesle Düşünmenin Tam Sırasıdır (1997), Mürteci Yazılar (1998), Özel Hayatlar (2002), Gidemeyenlerin Ülkesi (2002), Demokrasi Yazıları, Kadın Yazıları.

HAKKINDA: Cemal A. Kalyoncu / Fadime Dillerde Fadime Gönüllerde (Aksiyon, 10 Mart 2001), İhsan Işık / Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006).