Gazeteci, hukukçu, yazar (D. 1 Mart 1934, Malatya – Ö. 14 Ekim 2014, İstanbul). Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1968) mezunu. Gençlik yıllarında Ahmet Emin Yalman’a suikast tertip etmekten on yıl hapis yattı. Hapis yıllarının bir bölümünü aynı davadan yargılanan Necip Fazıl Kısakürek ve Osman Yüksel Serdengeçti ile birlikte geçirdi. Tarım (1975-81) ve Sağlık (1984) bakanlıklarında müşavirlik, genel sekreter vekilliği yaptı.
2009 yılında “cinsel istismar” ve “küçük yaştaki çocuğun ruh sağlığını bozma” suçlarından 13 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası verilen Üzmez, Yargıtay tarafından onanan cezasını çekmek üzere 2012 yılında Metris Cezaevi’ne gönderildi. Psikolojik sorunları ve prostat rahatsızlığı
nedeniyle, ‘cezanın infazının ertelenmesi’ kapsamında tahliye edildi. Ramazan Bayramı'nı Ankara’da yaşayan oğlunun
yanında geçiren Üzmez, rahatsızlığının artması sebebiyle yaşlı bakımevinden
Ankara Eryaman Mahallesi’ndeki özel bir hastaneye kaldırıldı. İki hafta burada
tedavi gördü. 14 Ekim 2014’te kalp yetmezliği nedeniyle yaşamını yitirdi.
Yazılarını Serdengeçti, Yön, Milliyet, Beklenen Vakit (Akit)
gazeteleri ile Rahmet dergisinde yayımladı. 1992 yılından itibaren Akit
gazetesinde köşe yazarlığı yaptı. Televizyonlarda katıldığı programlarında
yaptığı radikal tartışmalarla tanındı. Çalışmalarını İstanbul’da sürdürdü.
Osmanlı Vakfı, İnsan ve Kültür Vakfı üyesiydi.
“Vecd ve istiğrak tipi olan.......nın aksine Hüseyin Üzmez,
dâvânın ‘aksiyon adamı’ tipini temsil eder.” (Necip Fazıl Kısakürek, Cinnet
Müstatili)
“Yıllardır görmemiştim Hüseyin Üzmez’i... Hırslı, sıcak, zeki
bir çocuktu. On yıl cezaevi bırakmıştı ardında... Ve yeni çıkmıştı. Her zekâ
pırıltısının budalası ben, O’na karşı çok yakınlık duymuştum çok... (Yirmi
yıl sonra tekrar karşılaştık.) Hâlâ çekici, gene zekiydi. Ama artık
zekâsının dizginleri elindeydi. İstediği kadar kullanıyordu.” (Nimet Arzık,
Barış gazetesi)
“Yazılarından anlaşıldığına göre Hüseyin Üzmez maneviyatçı,
özgürlükçü, anti-emperyalist, biraz patavatsız, fakat üslubu çok güzel, insana
okutuyor.” (Teoman Erel, Milliyet gazetesi)
“Hüseyin Üzmez,
Deli kardeşim benim.... Bu mübarek bayram gününde aramızda
dereler, dağlar, kalın yapılar, demir kapılar var. Herkes dışarıda sen
içerdesin. Sen herkesten başkasın. Allah’ın sana hazırladığı bayramlar da
başka... Gözyaşları içerisinde gözlerinden öperim.” (Osman Yüksel Serdengeçti, Dargınlık sonrası bir barışma telgrafı).
“Hüseyin Üzmez konkasör gibidir. Milli ve manevi meselelerde
karşısına çıkan her engeli taş öğütür gibi ezer geçer.” (Prof. Dr.
Necmettin Erbakan)
ESERLERİ:
Çilenin Böylesi (1992), Şu Bizimkiler (1992), Cumhuriyetin Tosuncukları (1993),
Öldürücü Güldürücü Gerçekler (1995), Malatya Suikastı (1995),
Deli Deli Esintiler (1999), Can Pazarı (2000), Hüseynî Makamında
Nükteler (2001).
KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009), Hüseyin Üzmez öldü (milliyet.com.tr, 14 Ekim 2014, İstanbul).
