Şair (D. 10 Haziran 1911, Şinek [Ataköy] / Çaykara / Trabzon – Ö. 7 Mayıs 1979, Trabzon). 1915’te köylerinin Ruslar tarafından işgal edilmesi üzerine ailece batıya göç ettiler. Bu yolculuk sırasında annesini kaybetti. Ailesi; Amasya, Tokat yoluyla Ankara’ya, oradan Polatlı’ya giderek burada bir süre oturduktan sonra 1923’te köyüne döndü. Babası Ahmet Şükrü Efendi, tekrar Polatlı’ya gidince onu da yanına aldırdı. Okur yazarlığı olduğu için ilkokul üçüncü sınıfa kaydoldu. Babasının hastalalanması üzerine tekrar köyüne döndü (1926). Genç yaşında Muhammediye, Ahmediye, Siret-i Nebi ve Mevlit gibi kitapların etkisinde kaldı. Karadavut diye bilinen kitabın Mirac bölümünün etkisinde kalarak kendisi de “Mufassal Mirac” adlı manzum bir eser yazdı. Evlendikten sonra ilkokulun beşinci sınıfına devam ederek diploma aldı (1929). Yurdun çeşitli yerlerinde memurluk görevlerinde bulunarak 1964’te emekli oldu.
Genç yaşlarda Fuzulî ve Nedim’in divanlarını,
Ziya Paşa, Şair Eşref, Namık Kemal, Şinasi, Tevfik Fikret, Mehmet Âkif ve Yahya
Kemal gibi şairlerin şiirlerini okuyarak hem divan hem de halk edebiyatı
tarzında şiirler yazdı. Şiirlerinde aruz ve heceyi birarada kullandı. Bazı
şiirleri Kars gazetesinde ve Halkevi Doğuş dergisinde (1932),
Numan Sabit Osmançelebioğlu’nun çıkarmaya başladığı Çaykara gazetesinde
ve Altay Yiğit’in Çaykara ve Folkloru adlı eserinde yayımlandı.
ESERLERİ: Yazılarım Notlarım (1995),
Mufassal Mirac.
HAKKINDA: Altay Yiğit / Çaykara ve Folkloru
(1981), Murat Yüksel / Geçmişten Günümüze Trabzon Şairleri 2-Cumhuriyet Dönemi
(1993).
