Şair, padişah (D. 15 Kasım 1604,
İstanbul – Ö. 20 Mayıs 1622, İstanbul). Şiirlerinde Farisî mahlasını kullandı.
Genç Osman diye de tanındı. Sultan I. Ahmed’in oğludur. On dört yaşındayken
tahta geçti. Şairliğinin yanı sıra hat sanatıyla da ilgilendi. Sekseni aşkın
şiiri mevcuttur. Bir Divan’ı vardır.
“Her divan edebiyatı şairinde olduğu gibi
Farisî’de de deyimlere rastlanmaktadır. Farisî’nin başarılı olduğu yön dilinin
sade oluşudur. Devrine göre sadelik gösteren şiirlerde ikili terkipler az
olmakla beraber, ü-çüzlü, dördüzlü terkipler yok denecek kadar azdır.” (Coşkun Ak)
KAYNAK: Coşkun Ak / Şair Padişahlar (2001), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Bana ol dilber-i şîrin bakıcak mestâne
Müjesi tîri geçer sîneden işler câne
Kaçan ol kaamet-i mevzûn hırâm itse olur
Nice bin âşık-ı şeydâsı ana pervâne
Vuslatım itse imaret bu gönül şehrini kim
Gam-ı hicrünle güzel milk-i dilüm vîrâne
Râzumı saklayayım diyü çalıştım âhir
Keşfi-i râz itdü gözüm yaşı beni yârâne
Fârisî alamı bir bûse rûhundan câna
Bu heves olmaya yâ Râb dilerem efsâne