Hüseyin Avni Dede

 Şair. 5 Kasım 1953 (nüfusta 15 Nisan 1954), İstanbul doğumlu. Âşık Denviade ve Gökay Can imzalarını da kullandı. İlk ve ortaokulu İstanbul’da bitirdi, liseyi yarıda bıraktı. Amatör kulüplerde basketbol oynadı, sinema filmlerinde rol aldı. 1979’dan itibaren İstanbul’da serbest ticaretle uğraştı. Şiirleri 1969’dan itibaren çeşitli dergilerde yayımlandı. Ayrıca bir şiir kaseti vardır (1993).

“Hüseyin Avni Dede, yığılmış karanlığın önünde, aydınlığın en eski türküsünü söylüyor; dirence ve yüreğe kalmıştır işimiz.” (Ceyhun Atuf Kansu)

“Hüseyin Avni Dede’de lirik bir söyleyiş var. İmgelem çok az iş görüyor. Yaşamın zorluğu, imgeleme yapacak iş bırakmıyor, fırtınanın yerden kaldırdığı taşlar, ağaçlardan kırdığı dallar gibi şairin yüzüne çarpıyor. Gözlemler, mermiler gibi atılıyor, liriğzm alabildiğine yaşamla elele dipdiri. Şair, daha çok gözlemlerini şiir diline geçirip sağnak gibi daha sık, güçlü taneler olarak dizeliyor.” (Hasan İzzettin Dinamo)

“Hüseyin Avni Dede’nin şiirlerinde kişi Sahaflar Çarşısı’nın çınarı altında onun tarihi para alım satım işi ile ilgili çabasını, bohem yaşamının dobraca yansıyan çarpıcı görüntülerini, kolaylıkla sezinleyebilir.” (Richard mcKane)

ESERLERİ (Şiir):

Şairler Üzülmesin (1973), Acıya Kurşun Geçmez  (1976), Ben Ölmeden Önce  (1977), Yağma Yok  (1978), Tek Şekerli Çınaraltı  (1983), Keman Çalan Ölüler  (1985), Bizans Tabut Çivileri (1988).

HAKKINDA: S. Kemal Karaalioğlu / Resimli Türk Edebiyatçılar Sözlüğü (1982), TBE Ansiklopedisi (2001).